2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35
Skrzyp / Skrzyp polny / zwany też skrzypem to wieloletnia roślina zielna. Skrzyp ma długie rozgałęzione kłącze i dwa rodzaje pędów lądowych - wiosenną i letnią. Łodyga wiosenna jest brązowa i nierozgałęziona, zakończona u góry kolcem zawierającym zarodniki. Liście są zredukowane, ułożone w węzły. Skrzyp rośnie na wałach, terenach podmokłych, polach i łąkach jako chwast na terenie całego kraju do wysokości 1500 m n.p.m.
Skład skrzypu polnego
Skrzyp zawiera witaminę C, karoten, saponinę ekwisetoninę, dużą ilość kwasu salicylowego, krzemiany alkaliczne i ziem alkalicznych, substancje żywiczne, kwas akonitowy, kwas szczawiowy, kwas ekwizetowy, białka, żywice, garbniki, flawonoidy luteolina, izokwercytyna, edloisertyna, alvisertin, alvisertin nikotyna.
Zbieranie i przechowywanie skrzypu polnego
Napowietrzna część skrzyp polny zbiera się latem /miesiące maj-sierpień/ poprzez obcięcie pędów wraz z ich gałęziami w odległości ok. 20 cm od wierzchołka. Są suszone w cieniu.
Suszony lek ze skrzypu jest kruchy, o lekko gorzkim smaku i zielonym kolorze. Nie ma zapachu. Suszone zioło przechowuj w zacienionym, suchym i przewiewnym miejscu. Dopuszczalna zawartość wilgoci do 12%.
Zalety skrzypu polnego
Bogaty skład chemiczny zioła oraz wysoka zawartość krzemianów warunkują jego różnorodne zastosowanie i korzystne działanie. Po rozpuszczeniu w wodzie kwas krzemowy tworzy sole, które łatwo wchłaniają się w przewodzie pokarmowym.
Sole te jako niezbędny składnik w czynności życiowej różnych układów w organizmie, odgrywają niezwykle ważną rolę w metabolizmie i czynnościowej czynności błon śluzowych i tkanki łącznej, wzmacniają ściany naczyń krwionośnych.
Są szczególnie ważne dla rozwoju kości. Związki krzemu w moczu tworzą koloidy ochronne, które zapobiegają krystalizacji składników mineralnych, a tym samym zapobiegają tworzeniu się kamieni nerkowych.
Skrzyp i preparaty z tym ziołem mają bardzo wyraźne działanie moczopędne. Powodują zwiększoną aktywność serca i zwiększone krążenie krwi, w którym wzrasta aktywność wydalnicza nerek.
Działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne skrzyp polny ze względu na specyficzną 5-glikozyd-luteolinę. Warunkuje to jego zastosowanie w stanach takich jak kamienie w pęcherzu moczowym i nerkach, stany zapalne dróg moczowych, obrzęki pochodzenia nerkowego lub sercowego.
Składniki w skrzyp polny zwiększają przemianę materii, dlatego zioło z dużym powodzeniem stosowane jest w chorobach gruczołów dokrewnych /zwłaszcza w okresie menopauzy u kobiet/, przy obrzękach nóg z zaburzonej przemiany materii.
Podnoszą odporność tkanki łącznej, co determinuje ich zastosowanie w zapaleniu wielostawowym, chorobach reumatycznych, gruźlicy kości i płuc, złamaniach kości, chorobach skóry, wypadaniu włosów. Bardzo dobrze podkreślone jest działanie hemostatyczne skrzypu polnego w krwawieniach z macicy, plwocinie i hemoroidach.
Ma również korzystny wpływ na astmę. Zioło bierze udział w wielu herbatach moczopędnych i przeciwastmatycznych. Ustalono działanie antyseptyczne skrzypu polnego. Dane eksperymentalne pokazują, że skrzyp ma działanie detoksykujące, pomagając wydalić ołów z organizmu.
Medycyna ludowa ze skrzypem
Medycyna ludowa zaleca stosowanie skrzyp polny w dnie moczanowej, bólach brzucha, oddawaniu moczu, miażdżycy, żylakach, białym przepływie, bólu gardła itp. Skrzyp jest przyjmowany wewnętrznie w postaci wywaru. Dwie łyżki posiekanej łodygi skrzyp polny zalać 400 ml wrzącej wody i gotować przez 3 minuty.
Odwar odstawia się na 1 godzinę. Odcedź i weź 120 ml 3 razy dziennie po posiłkach. W leczeniu krwawień hemoroidalnych i macicznych dawkę można zwiększyć nawet dwukrotnie.
Szkoda ze skrzypu
Długotrwałe spożycie skrzyp polny lub przyjmowanie nadmiernych dawek może prowadzić do zatrucia. Spożywanie skrzypu polnego nie jest zalecane dla kobiet w ciąży i matek karmiących. Nie powinny go stosować osoby cierpiące na zapalenie nerek.
