2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35
Zieleń /Prunus laurocerasus/ to wiecznie zielony krzew lub drzewo. Roślina znana jest jako wawrzyn, wawrzyn, lepiężnik i morwa. Barwinek ma wysoko rozwinięty system korzeniowy i łodygę, która osiąga 2 m wysokości.
Liście barwinka są wiecznie zielone, skórzaste, na wierzchu błyszczące, poniżej matowe. Kwiaty rośliny są białe, drobne, stojące na krótkich szypułkach, zebrane po 20-30 w pionowo skupione kwiatostany wystające z kątów zeszłorocznych liści. Owoc ma pestkę, kulistą, przypominającą wiśnię.
Zieleń jest dystrybuowany w Azji Mniejszej, na Kaukazie, na Bałkanach i innych. W Bułgarii występuje w zacienionych dolinach bukowych, na północnych zboczach centralnej Starej Płaniny, od Etropola po Kotel Bałkan (do 1400 m n.p.m.), w Strandży (do 200 m n.p.m.), a także we wsiach Gramatikovo, Brodilovo, Bulgari i innych. Barwinek jest szeroko uprawiany w parkach.
Rodzaje barwinka
Najpopularniejszym gatunkiem do wykonywania żywopłotów jest barwinek leczniczy (Laurocerasus officinalis, Prunus laurocerasus). Bez przycinania może osiągnąć nawet 4,5 m wysokości, ale najczęściej przycina się go na szeroki żywopłot, gdyż oprócz wysokości krzew dorasta do 2 m szerokości. Rzadziej występuje też barwinek luzytański (L. lusitanica, Prunus lusitanica), którego liście są mniejsze, a łodygi czerwonawe. Kwitnie w czerwcu pachnącymi kwiatami, które później zostają zastąpione fioletowymi owocami.
Zawartość barwinka
Ziele zawiera cyjanogenne glikozydy amigdalinę, prulaurazynę i jej stereoizomer prunazynę, które wydzielają kwas cyjanowodorowy podczas rozkładu enzymatycznego. Barwinek zawiera również do 0,5% olejku eterycznego, garbniki, olej tłuszczowy i woski. W nasionach ziela znajdują się glukozydy, olejki tłuszczowe i eteryczne. Kora zawiera do 11% garbników.
Zbieranie i przechowywanie barwinka
Zieleń kwitnie od kwietnia do lipca. Z rośliny zbierane są tylko świeże liście /Folia Laurocerasi/, a najbardziej odpowiednimi miesiącami do zbioru są czerwiec i lipiec. Wybierane są zdrowe, wolne od owadów liście, które zachowały swój zielony kolor. Wybrany materiał jest gromadzony w koszach, workach z rzadkim materiałem itp. Ważne jest, aby nie zaparzać zioła podczas zbioru.
Rosnący barwinek
Jak już wspomniano, barwinek nadaje się do sadzenia żywopłotów. Jej korona i liście są piękne i efektowne. Jest to roślina elastyczna, ale podczas sadzenia i uprawy należy przestrzegać pewnych podstawowych zasad. Roślina najlepiej rośnie w testamencie, w miejscach półcienistych lub całkowicie zacienionych. Bezpośrednie światło słoneczne uszkadza liście barwinka, a silne prądy w miesiącach zimowych mogą powodować jego zamarzanie.
Zaleca się, aby gleba do sadzenia była węglanowa, głęboka, wilgotna i bogata w składniki odżywcze, aby roślina rosła płynnie. Zieleń rozmnażane przez nasiona, które są zbierane po dojrzewaniu.
Jest posadzona w szachownicę w dwóch rzędach. Po posadzeniu krzewy są dobrze podlewane i przycinane na niewielką wysokość.
Pomaga to zagęścić dzianinę. Następnie drzewo należy regularnie przycinać, aby się uformowało. Niezbędne jest nawożenie przynajmniej raz w miesiącu nawozami mineralnymi w celu odżywienia gleby. Oprócz żywopłotów barwinek jest również używany do nasadzeń jednogrupowych. Można to zobaczyć w wielu bułgarskich parkach.
Korzyści z barwinka
Zakład służy do produkcji wody laurowej Aqua Laurocerasi, zawierającej 1% cyjanowodoru. Barwinek służy również do przygotowania środków przeciwbólowych. Działanie przeciwbólowe wynika z zawartości amigdaliny. Podczas jego rozkładu w jelicie uwalniany jest silny kwas, który działa znieczulająco.
Zioło ma korzystny wpływ na bóle żołądka, jelit, przełomy żółciowe, kolkę nerkową, bolesne miesiączki, hemoroidy, rany ropne. Pomaga przy bólach brzucha (nerki, żółć, choroba wrzodowa, zapalenie okrężnicy), suchym, drażniącym kaszlem, bolesną miesiączką i nie tylko. Polecany jest również na bezsenność, gdyż działa usypiająco.
Istnieją doniesienia, że wyciąg z liści barwinka można stosować zewnętrznie przeciw wypadaniu włosów. Ten sam środek naprawia skórę dotkniętą wrzodami. Zimny ekstrakt ze świeżych liści barwinka był również stosowany przy astmie i zapaleniu oczu.
Zieleń Służy również do poprawy smaku niektórych leków. W wyniku rozkładu cyjanohydryny benzaldehydowej powstaje wolny benzaldehyd, który ma przyjemny zapach i jest używany do aromatyzowania w przemyśle cukierniczym i mydlanym.
W przeszłości do garbowania skór używano liści i kory barwinka. Weterynaria ludowa zastosowała ten lek w leczeniu pryszczycy u bydła.
Medycyna ludowa z barwinkiem
Rosyjska medycyna ludowa zaleca przeciery owocowe barwinek w zaburzeniach żołądkowo-jelitowych i bezsenności. Mieszankę przygotowuje się obierając 200 g owoców, miażdżąc łyżką i mieszając z odrobiną cukru. Weź jedną łyżeczkę owsianki trzy razy dziennie po posiłkach.
W przypadku spastycznego bólu brzucha i jelit przygotuj wywar z 2 łyżek. posiekane liście barwinek, zalane 500 ml wrzącej wody. Napar odstawia się na 15 minut i filtruje. Weź 2-3 łyżki stołowe.
Możesz pozbyć się bólu głowy, zmieląc owoce barwinka i biorąc 1 łyżeczkę mieszanki. wraz z odrobiną świeżego mleka.
Szkoda od barwinka
Zachowaj ostrożność podczas używania barwinek i pod żadnym pozorem nie używaj zioła bez recepty. W przypadku niewłaściwie przygotowanych (w domu) preparatów lub w przypadku przedawkowania barwinka dochodzi do zatrucia.
Toksyczne działanie leku wynika z zawartej w liściach glikozydu amigdaliny, z którego podczas jej rozkładu w organizmie powstaje kwas cyjanowodorowy. Jest silną trucizną oddychania tkankowego, zaburza wykorzystanie tlenu.
Zatrucie narkotykami charakteryzuje się dusznością, bólem głowy, nudnościami, wymiotami, bólem brzucha. Skóra i błony śluzowe są bardzo czerwone. W ciężkich przypadkach dochodzi do drgawek, utraty przytomności, a nawet śmierci.
Leczenie obejmuje wywołanie wymiotów, płukanie żołądka roztworem nadmanganianu potasu, roztwór węgla zwierzęcego, sól fizjologiczną, sztuczne oddychanie. Jako antidotum zaleca się inhalację azotynu amylu (4-5 kropli na tkankę).
