2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35
Povetica /Convolvulus/ to rodzaj kwitnącej rośliny z rodziny Povetitsov, obejmujący ponad 200 gatunków roślin jednorocznych i wieloletnich, płożących lub krzewiastych, osiągających do 3 m wysokości. Liście większości gatunków są ułożone spiralnie, a kwiaty mają kształt trąbki, malowanej głównie na biało, różowo, niebiesko, fioletowo lub żółto.
Niektóre gatunki to chwasty problematyczne, które mogą zdusić inne cenniejsze rośliny, ale jednocześnie są uprawiane jako kwiaty ozdobne ze względu na ich bogatą kolorystykę. Inne gatunki są oficjalnie zagrożone wyginięciem.
Na szczęście lub nie, polskie przysłowie /Convolvulus arvensis/ znajduje się w Bułgarii. Nie dość, że nie jest zagrożony, to nawet uporczywy chwast, którego każdy ogrodnik próbuje się pozbyć.
Povetitsa to wieloletnia roślina zielna z rodziny Povetitsa. Łodyga rośliny pełza lub skręca się, osiągając 1 m długości. Liście pylnika polnego są następujące po sobie, zasadniczo lancetowate lub w kształcie strzały, podłużno jajowate do lancetowatego lub liniowe.
Kwiaty mają 1-3 w kątach liści na długich szypułkach. Corolla w kształcie lejka, biała lub różowa z 5 podłużnymi ciemnymi paskami. Owocem rośliny jest kuliste pęknięte pudełko. Wiesiołek polski kwitnie od kwietnia do października.
Przysłowie polskie występuje głównie w Europie i Azji. W naszym kraju roślina jest rozprowadzana w miejscach trawiastych, kamienistych i krzaczastych. Povetitsa to pospolity chwast na polach, wzburzonych drogach, podwórkach, ogrodach, rowach, na nizinach iw górach, do 1000 m n.p.m.
Rodzaje przysłów
Innym znanym przedstawicielem rodzaju jest Convolvulus tricolor, który pochodzi z południowej Europy i Afryki Północnej. Wyróżnia się trójkolorową kolorystyką. Przy dobrej pogodzie latem otwierają się one między godziną 7 a 8, a zamykają między godziną 17 a 18. W czystej postaci lejek kwiatowy jest na końcu fioletowy, zamieniając się w biały wieniec, pośrodku którego wyróżnia się siarkowo-żółta gwiazda.
Trójkolorowy przysłowie istnieje wiele odmian w kolorze różowym, różnych odcieniach niebieskiego i fioletu. Zazwyczaj oferowany jest tak zwany piękny krzyż. Ten lepiężnik to roślina jednoroczna. Początkowo rośnie nisko, potem dorasta do 20-40 cm wysokości. Łodygi pokryte włoskami, liście nieregularne, lancetowato-jajowate zaokrąglone.
Ten typ doskonale nadaje się do wieszania doniczek i pudełek. Bardzo skutecznie można ją łączyć z innymi kwiatami o tej samej kolorystyce co lejek, takimi jak żółta kalceolaria, białe petunie, fioletowe wierzby.
Kompozycja przysłowia
Polski lek feverfew zawiera około 5% żywic glikozydowych (glikoretyn), zwanych konwululinami, garbnikami, lawendą i innymi.
Dorastanie czarownicy
Polskie przysłowie (Сonvolvulus arvensis) należą do grupy chwastów wieloletnich. Ma niezwykle wysoką zdolność do rozmnażania wegetatywnego, ale rozmnażana jest również przez nasiona. Nasiona kiełkują stosunkowo długo w temperaturze 15-18 stopni. Povetitsa tworzy główny korzeń, który wnika w glebę na głębokość 2 m.
W sprzyjających warunkach może rozwinąć system korzeniowy do 6 m średnicy i do 9 m głębokości. Obok głównego korzenia tworzą się boczne, poziome korzenie, które czasami osiągają nawet kilka metrów długości. Zarówno na głównym korzeniu, jak i na bocznych gałęziach korzenia znajdują się pąki, z których rozwijają się pędy. Te pędy są w stanie tworzyć korzenie główne i boczne, z których pojawiają się nowe pędy itp.
W ten sposób z jednej rośliny we wszystkich kierunkach tworzą się nowe nadziemne pędy i korzenie, rozmieszczone w miejscach o różnej wielkości na terenie. Sadzonki korzeniowe powyżej 1 cm rozwijają nową roślinę. Pędy korzeniowe rozwijają się przez cały sezon wegetacyjny. Większość jest gatunkiem kochającym światło i azot. Wytrzymuje długotrwałe i silne susze. Dobrze rośnie na glebach uboższych.
Zbieranie i przechowywanie przysłów
Większość można go znaleźć wszędzie w naszym kraju jako chwast, na wszystkich gruntach ornych, na podwórkach i winnicach. Wykorzystywana jest nadziemna część rośliny, która jest zbierana w okresie kwitnienia w okresie od maja do czerwca. Zebrane podczas kwitnienia liściaste łodygi ziela (Herba Convolvuli) są oczyszczane z przypadkowych zanieczyszczeń. Suszone są w zwykłej temperaturze lub w piekarniku do 45 stopni. Wysuszony materiał ma gorzki smak.
Korzyści z przysłów
Większość jednak nie jest to tylko irytujący chwast. Okazuje się, że polskie przysłowie ma działanie przeczyszczające, moczopędne i nabłonkowe. Działanie przeczyszczające polskiego przysłowia, zwanego też gramofonem, wynika z zawartej w nim konwulwiny – twierdzą rosyjscy naukowcy po badaniach przeprowadzonych w latach 70. XX wieku.
Według innego kolegi, który badał właściwości rośliny, nasiona i korzenie lepiężnika mają głównie działanie przeczyszczające i można je stosować na zapalenie okrężnicy i nieżyt żołądka, podczas gdy liście mają działanie moczopędne, a uzyskane z nich łodygi i sok - hemostatyczny. Zioło jest również używane jako środek nabłonkowy w przypadku zmian skórnych, a zwłaszcza trudno gojących się ran, zgodnie z danymi dostarczonymi przez naukowców na początku lat sześćdziesiątych.
Stwierdzono również, że wyciąg z języka polskiego przysłowie ma wyraźny efekt hipotensyjny, obniżając ciśnienie krwi nawet o 50% w stosunku do wartości wyjściowej na 60-120 minut. Stosowany przez dwa tygodnie normalizuje ciśnienie krwi.
Ekstrakt z ziół spowalnia i zmniejsza siłę bicia serca. Ekstrakt działa podobnie jak atropina na mięśnie gładkie. Poszczególne alkaloidy convolvin i convolamine mają miejscowe działanie znieczulające połączone z silnym działaniem drażniącym na powierzchnie śluzowe. Z naziemnej części vetica wyodrębnia się również składnik o działaniu hemostatycznym.
Glikozydy wyizolowane z lepiężnika mają działanie bakteriobójcze. W medycynie ludowej jako środek przeczyszczający i moczopędny stosuje się wyciągi z całego zioła, a także z poszczególnych jego części. W niektórych częściach Rosji przysłowie stosuje się w leczeniu nadciśnienia i astmy oskrzelowej, co odpowiada eksperymentalnie ustalonym danym na temat jego działania.
Medycyna ludowa z przysłowiem
Bułgarska medycyna ludowa poleca wywar z polskiego przysłowie w przewlekłych zaparciach atonicznych z towarzyszącym bólem i kolką. Stosuje się go również przy zastoinowej żółtaczce, trudnościach w oddawaniu moczu oraz stanach zapalnych gruczołu krokowego.
Jedną część zioła zalewa się 5 częściami 70% alkoholu i odstawia na dwa tygodnie. Odcedzić i wypić płyn 1/2 do 1 łyżeczki 2-3 razy dziennie jako środek moczopędny i przeczyszczający.
Łyżeczkę drobno posiekanych łodyg maślanki wlewa się do szklanki wrzącej wody i pozostawia do ostygnięcia. Otrzymany płyn jest filtrowany i pijany przez dwa dni. Ten sam płyn może być używany do użytku zewnętrznego.
W przypadku zapalenia pęcherza jedną łyżkę liści czarnego bzu, jedną łyżkę dorsza i jedną łyżkę lepiężnika zalać 400 ml wrzącej wody. Zioła moczą się przez dwie godziny. Napar jest filtrowany i pobierany zamiast wody.
Szkoda z przysłowia
Polskie przysłowie powinien być stosowany jako lek wyłącznie pod nadzorem lekarza. Przy przyjmowaniu dużych ilości zioła mogą wystąpić dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, wymioty, biegunka, uszkodzenie serca, nerek, wątroby i inne. Ponadto zabranie pola może spowodować krwawienie i ogólne złe samopoczucie.
