Kaczka Po Pekińsku - Lakierowana Gwiazda Chin

2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35

Kaczka po pekińsku - Oto kolejna z gwiazd światowego atlasu kulinarnego. Jest synonimem nie tylko chińskiej kuchni narodowej, ale także kultury wschodniej w ogóle. Słynna specjalność istnieje od tysięcy lat, a dziś jest uznawana za jedno z największych osiągnięć kulinarnych.

Najczęściej można go spożywać w chińskich restauracjach na całym świecie lub kupować w postaci gotowej przez chińskich kupców – niezmiennie maczany w gęstym lepkim sosie, o niepowtarzalnym smaku glutaminianu, zarówno solonego, jak i słodzonego, w towarzystwie białego ryżu.

dziobiąca kaczka znana jest w Chinach od XIV wieku i została najpierw należycie doceniona przez dwór cesarski. W rzeczywistości pyszne danie zostało stworzone dla ówczesnej dynastii Ming, a Nankin jest uważane za jego miejsce urodzenia. Trzy wieki później kaczka stała się ulubionym daniem innej dynastii - Kin, która żyła i rządziła z Pekinu.

Jej kucharze zmienili sposób przyrządzania potrawy i zamiast w tradycyjnym, zamkniętym piekarniku, kaczka już gotuje, wisząc nad płomieniami. W tym czasie specjalność podawano w trzech etapach – najpierw z chrupiącą skórką, potem w cienkich plastrach roztopionego mięsa i wreszcie – z kośćmi, latającymi z bulionem, nadającymi potrawie wyrafinowania.

W 1864 roku restauracja Quanjude w Pekinie, która w całości poświęciła swoją kuchnię temu daniu, spopularyzowała je dla wszystkich. Istnieje wiele sposobów na zrobienie kaczki w południowych Chinach, ale wszystkie są zbliżone do klasycznej pieczonej kaczki. W Pekinie jest jednak inaczej – tam lakierowana kaczka zyskał sławę.

Gotowanie jakichkolwiek chińskich potraw wydaje się trudne i podlega wielu subtelnościom, a przy większej ilości chińskiej kaczki sprawy wydają się jeszcze bardziej skomplikowane. Dorosły do około 3 kilogramów, należy się z nim obchodzić bardzo ostrożnie. Polega na tym, że mięso najpierw delikatnie obieramy ze skóry – robi się to tak, aby podczas pieczenia było bardziej chrupiące – następnie jest ono parzone, suszone i pokrywane warstwą specjalnego syropu na bazie miodu przed pieczeniem. W tym momencie powstaje „łokieć”, który nadaje nazwę kaczce, która w wielu obszarach, z wyjątkiem Kaczka po pekińsku nazywana jest również lakierowaną kaczką. W tym momencie uzyskuje się jej specyficzny miedziany kolor, lśniący wygląd i niepowtarzalny smak, który pochodzi z drzew podłogowych, którymi rozpalany jest piekarnik.

Wszystko sprowadza się wtedy do konserwacji, a zwłaszcza do cięcia. Tak jak Japonia ma swoich mistrzów sushi, tak Chiny mają swoich specjalistów od kaczki po pekińsku. Doświadczony kucharz jest w stanie pokroić lakierowaną kaczkę na sto cienkich plasterków. Zgodnie z chińską tradycją chrupiąca i pachnąca skóra to pierwsze zmartwienie kucharzy.

Kaczkę jada się zawijaną w cienkie pszenne ciasteczka z cebulą, ogórkiem i sosem z brązowej śliwki i czarną soją.