2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35
Galangal /Alpinia Galanga/ to niezwykle popularna przyprawa w całej Azji Południowo-Wschodniej. Jest to szczególnie typowe dla ulubieńca wielu tajskich kuchni. Ojczyzną galangalu jest wyspa Hainan w Chinach. Uprawiana jest w Tajlandii, południowych Chinach i na wyspie Jawa – Indonezja.
Przyprawa jest szeroko stosowana w Indiach, Malezji, Indonezji, Kambodży i Wietnamie. Jest częścią chińskiej mieszanki pięciu przypraw w proszku. Galangal jest botanicznie zbliżony do imbiru, ale nie może być uważany za jego kulinarny substytut.
Galangal jest jednak bardzo podobny do swojego krewnego - ma wysokie bambusowe łodygi, które noszą kolejno ułożone wydłużone liście. Obie rośliny mają bardzo silne mięsiste kłącza, które są właściwie przyczyną wielkiego hałasu i światowej sławy tych dwóch gatunków.
Historia galangalu
Nazwa galangal pochodzi z chińskiego Liang-tiang i arabskiego Khalanjan. Łacińska nazwa galangalu została nadana na cześć Prospero Alpiniego – włoskiego botanika, który jako pierwszy opisał i sklasyfikował tę bardzo egzotyczną roślinę.
W Europie spotkali go dzięki Rzymianom, którzy otrzymali go od arabskich kupców. Korzeń galangalu był ceniony nie mniej niż imbir. W średniowieczu był popularny jako środek leczniczy. Odwar z galanga został użyty w celu pobudzenia apetytu, wzmocnienia żołądka i przeciw kolkom.
Wybór i przechowywanie galangalu
Niestety, jeśli nie planujesz wyjazdu poza Bułgarię do żadnego z tych miejsc, nie możesz się dostać galangal w postaci suszonych lub świeżych korzeni w naszym kraju. Ostatnio w niektórych większych sklepach spożywczych pojawiły się słoiki z pastą galangalową, którą z powodzeniem można wykorzystać do dodawania smaku i smaku odległym egzotycznym potrawom.
Jeśli nadal masz świeże korzenie galanga, należy je obrać z zewnętrznej kory i pokroić na prostokątne kawałki nie dłuższe niż 8 cm, suszy się na słońcu. Dobrze wysuszone stają się brązowawe na zewnątrz i pomarańczowoczerwone wewnątrz.
Galangal w gotowaniu
Galangal jest integralną częścią kuchni tajskiej, indonezyjskiej i wietnamskiej. Jej świeże kłącza mają bardzo silny i świeży aromat, przypominający mieszankę skórki cytryny, kamfory i żywicy sosnowej. Ma przyjemny pikantny smak, który w żaden sposób nie jest nachalny.
W kuchni tajskiej stosowanie galangalu można sprowadzić do trzech głównych sposobów - drobno posiekane korzenie smaży się na tłuszczu / często z czosnkiem / na początku gotowania; zmiażdżone korzenie galangalu są jednym z głównych składników past curry; cienkie plastry korzeni nadają niesamowity smak pikantnej zupy z krewetkami tom yum lub tom kha – rosołu z mlekiem kokosowym.
Zapach galanga jest równie intensywnie używany w kuchni indonezyjskiej. Sproszkowane suszone kłącza służą do przyprawiania tradycyjnego słodkiego sosu sojowego – ketchupu manis.
Podobnie jak imbir, galangal bardzo dobrze komponuje się z czosnkiem, cynamonem, kurkumą i mlekiem kokosowym. Suszony i mielony galangal jest znacznie bardziej pikantny niż świeże korzenie i jest najbliższy imbirowi.
Korzyści z galangalu
Galangal ma bardzo dobre właściwości przeciwzapalne, jego spożywanie jest bardzo przydatne przy zapaleniu stawów. Pomaga złagodzić dyskomfort powstały w wyniku procesu zapalnego w żołądku i wrzodów. Galangal zawiera dużą ilość przeciwutleniaczy, które pomagają zminimalizować szkody spowodowane przez wolne rodniki i inne toksyny w organizmie.
Aby poprawić krążenie krwi w organizmie, włącz galangal w swoim menu. Kilka plasterków galangalu łagodzi rozstrój żołądka. Łagodzi nudności i objawy choroby morskiej. Spożywanie galangalu zapobiega grypie, łagodzi ból gardła, kaszel, zapalenie oskrzeli. Służy do usprawnienia pracy żółci i wątroby.
Szkoda z galangal
Konsumpcja tego korzenia nie powinna być przesadzona, ponieważ wysokie dawki olejku eterycznego mogą powodować halucynacje. Kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny unikać jego stosowania.
