Waleriana

Waleriana
Waleriana
Anonim

Waleriana / Valeriana officinalis / to wieloletnia roślina zielna z rodziny dwuliściennych, znana również jako dilyanka. Ma prostą łodygę, rowkowaną wzdłużnie i cylindrycznie, do 1,5-2 metrów wysokości. Liście są jasnoróżowe, a owoce przypominają jajowaty orzech o jasnobrązowym kolorze i latawcu.

Kłącze jest krótkie i grube, az jego podstawy wyrastają liczne kępkowate, zgrubiałe korzenie. Kwiaty waleriany są biało-fioletowe, zebrane w kwiatostany tarczycy. Okres kwitnienia trwa od wczesnej wiosny do maja-sierpnia.

Waleriana
Waleriana

Waleriana Jako roślina lecznicza była używana od starożytności, czego najwcześniejsze dowody pochodzą ze starożytnej Grecji i Rzymu. Hipokrates jako pierwszy opisał jego właściwości, a później Galen zaczął polecać go jako lek na bezsenność. W Szwecji w średniowieczu zakładano go na ubrania pana młodego, aby odstraszyć złe elfy.

Skład waleriany

Zioło zawiera borneol, kamfen, kwas cytrynowy, izowalerianowy. Zawiera od 0,1 do 2% olejku eterycznego. Największe znaczenie terapeutyczne mają alkaloidy monoterpenowe aktynidyna i waleriana oraz waleopotriaty.

Zbieranie i przechowywanie waleriany

Gatunek nie jest chroniony ustawą o bioróżnorodności, ale w 2012 roku zakazano zbierania waleriany jako naturalnego zioła do celów produkcyjnych i handlowych. Preparaty z dilyanką można kupić w aptekach i sklepach specjalistycznych. Korzenie działki wykorzystywane są do celów leczniczych.

Korzyści z waleriany

Korzenie waleriana działają uspokajająco na bezsenność, działają skutecznie usypiająco. Waleriana jest stosowana przy zmęczeniu psychicznym i nerwowym, podnieceniu nerwowym, nerwicy i kołatania serca.

Jest stosowany w leczeniu padaczki, ale w połączeniu z innymi ziołami. Waleriana ma doskonałe działanie balansujące – w stanie zmęczenia pomaga zmobilizować układ nerwowy, a przy nadmiernym pobudzeniu wzmacnia procesy retencji w mózgu. Działa uspokajająco na centralny układ nerwowy.

Oprócz różnych stanów nerwowych walerianę stosuje się na wole, bolesne miesiączki, zaburzenia menopauzy, histerię, migrenę. Osłabia skurcze mięśni gładkich i reguluje pracę serca.

Stosuje się go w początkowej fazie nadciśnienia, przy skurczach przewodu pokarmowego, dróg żółciowych i innych. Waleriana łagodzi ostre pobudzenie w wyniku urazu psychicznego. Działa leczniczo w zaburzeniach krążenia wieńcowego, uspokaja puls.

Ziele waleriany
Ziele waleriany

Medycyna ludowa z walerianą

Ekstrakt wodny z waleriana jest zrobiony jako 1 łyżka. drobno posiekane korzenie moczy się w 1 łyżeczce. woda przez 24 godziny, a następnie odcedź. Wyciąg wodny stosuje się do inhalacji w stanach chorobowych spowodowanych zaburzeniami nerwowymi.

Inhalacje z waleriana mają bardzo dobry efekt usypiający, normalizują pracę serca i zwiększają poczucie własnej wartości.

Masaż jest niezbędnym olejkiem waleriana polecanym przy skurczach przewodu pokarmowego spowodowanych zaburzeniami nerwowymi. Kąpiele z wywarem z kozłka kozłkowego służą do uspokajania nerwów w nerwicach, działają usypiająco bez negatywnych skutków ubocznych środków nasennych.

W formie nalewki waleriana stosuje się w leczeniu zespołu niespokojnych nóg. Jest to stan, w którym osoba czuje, że musi stale poruszać nogami, aby powstrzymać skurcze. Nieprzyjemne objawy zwykle nasilają się w nocy.

Fitokosmetyki ludowe zalecają stosowanie olejku kozłkowego w przypadku nadwrażliwości skóry na glebę. Weź jedno kłącze, pokrój je na małe kawałki i włóż do butelki o pojemności 200 ml do góry, zalej je oliwą i dobrze zamknij.

Butelka powinna stać 2 tygodnie w nasłonecznionym miejscu. Po tym okresie skóra zaczyna być smarowana uzyskanym ekstraktem z oliwy z oliwek.

Szkoda z waleriany

Jako całość waleriana jest sprawdzonym lekiem bez skutków ubocznych, jego stosowanie wymaga ostrożności u osób z nadwrażliwością. Długotrwałe stosowanie lub przedawkowanie powoduje objawy, takie jak senność, zawroty głowy, zwiększona krzepliwość krwi i problemy z trawieniem.