2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35
sarna /Macrolepiota procera/ to gatunek podstawczaków wywodzący się z rodzaju Macrolepiota. Sarna jest bardzo pospolita pod nazwami grzyb koński, grzyb parasolowy, grzyb wróżka, grzyb wężowy i wrzeciono. Sarna jest bardzo pospolita na terenie Bułgarii i jest pospolita. Główną cechą łączącą ten grzyb jest wyjątkowy smak.
Kaptur panny młodej jeleń jest jajowaty i nie rozprzestrzenia się, dopóki łodyga nie jest w pełni wydłużona. Wtedy jego objętość zaczyna się stopniowo zwiększać. W miarę rozwoju i powolnego rozprzestrzeniania się kaptura rozrywa częściową powłokę pod włosami, co powoduje powstanie pierścienia wokół łodygi.
W pełni wykształcony kaptur sarny jest płaski, a w sprzyjających warunkach i wilgotności osiąga ogromną średnicę. Na nim znajdują się koncentrycznie ułożone kręgi brązowych łusek, które znajdują się na białym, kremowym lub jasnobrązowym tle.
Na środku kaptura znajduje się pączek /garb/, który zawsze pokryty jest tą samą brązową materią, z której wykonane są wokół niego łuski. Krawędź kaptura nie jest wygięta, ale usiana zwisającymi kawałkami, które nadają postrzępiony kształt.
Kikut jeleń osiąga wysokość 40 cm i rozwija się przed kapturem. Początkowo wnętrze jest grube i białe, później staje się puste i z mocnymi włóknami. Na powierzchni kikuta znajdują się łuski przypominające skórę węża. Podstawa kikuta ma kształt gruszki.
Mięso sarny jest miękkie, ale nie ulega rozkładowi. Ma biały kolor, ale w przypadku kontuzji zmienia kolor na jasnoróżowy. Ma przyjemny aromat orzechów, zwłaszcza orzechów laskowych, który najsilniej odczuwany jest w starszych grzybach.
Talerze na gąbce są białe, czasem mają różowe wzory i są gęsto ułożone względem siebie. Nie są zrośnięte z kikutem i łatwo się łamią. Pyłek zarodników jest biały.
Zbieranie i przechowywanie jeleni
sarna rośnie głównie na łąkach leśnych i otwartych pastwiskach górskich. W wielu przypadkach można go znaleźć w lasach, krzewach i krzewach. Grzyb ten nie lubi dużej ilości wilgoci i rośnie przy suchej pogodzie, właśnie wtedy, gdy inne grzyby ograniczają owocowanie. Jelenie można zbierać od wczesnej wiosny do późnej jesieni. Sarna, podobnie jak inne grzyby polne, jest wysoce nietolerancyjna wobec gleb poddanych działaniu środków chemicznych i nawozów.
sarna to bardzo ceniony grzyb. Kaptur jest odcinany, a kikut usuwany, ponieważ jest twardy i włóknisty, a zatem niezbyt smaczny. Najsmaczniejsze są młode, ledwo rozpowszechnione Google.
Sarnę można łatwo pomylić z podobną, czerwoną sarną, ale ta druga jest znacznie mniejsza, a jej miąższ jest czerwonawy.
Sarna w kuchni
Sarnę należy przygotować bezpośrednio po zbiorze lub zakupie. Jak wspomniano, tylko Google służy do celów kulinarnych, ponieważ kikut jest włóknisty i twardy i nie jest jadalny. Grzyby kroi się na kawałki i gotuje, a najlepiej je panierować, używać do nadziewania ciast lub je konserwować. Sarna nie nadaje się do suszenia.
sarna można smażyć na maśle, wkładać do ryżu, łączyć z innymi warzywami lub mięsem. Panierowane są najsmaczniejsze. W tym celu pokrojone kawałki sarny zanurza się kolejno w mące, a następnie w jajku. Smażyć na gorącym oleju i jeść na ciepło. Najprostszy sposób na przygotowanie jeleń jest myte i solone, aby usmażyć je na kuchence z odrobiną oleju.
Korzyści z sarny
sarna to jeden z najsmaczniejszych grzybów jadalnych. Jak większość grzybów jest dobra dla organizmu oraz dostarcza cennych witamin i minerałów. Walory sarny są niepodważalne i oprócz tego, że uważana jest za giganta wśród gęsich grzybów, jest pożądaną potrawą na większości stołów.
Szkoda od jelenia
Zarówno korzyści płynące z jedzenia grzybów, jak i poważne zagrożenia dla zdrowia idą w parze. Przy zbieraniu sarny należy bardzo uważać, aby nie pomylić jej z żadnym z trujących muchomorów. W niektórych przypadkach pojawiające się sarny wyglądają jak inne rodzaje grzybów, dlatego zaleca się, aby grzyb wyrósł, aby był łatwiejszy do rozpoznania. W Ameryce Północnej najczęstszym trującym sobowtórem sarny są molibdyty Chlorophyllum - grzyb, który powoduje wiele zatruć.
