Baklava - Opowieść O Zapachu Pieczonej Skórki I Cynamonu

2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35

Cienkie tosty, nadzienie, zapach roztopionego masła i przepełniona słodyczą – dla wielu baklava to prawdziwy król deserów.

To kuszące ciasto króluje na świątecznych stołach w Bułgarii i innych krajach bałkańskich. A także na Bliskim Wschodzie, a także wśród Gruzinów, Ormian i Cypryjczyków. Mimo że baklava być znanym na całym świecie, jego pochodzenie pozostaje nieznane.

Według niektórych badań pochodzi z Azji Środkowej lub Syrii. W epoce bizantyjskiej jej przepis był już tak rozpowszechniony, że nawet zaczęto nim handlować.

Niektóre badania uważają, że huśtawka baklava to Gazientep, miasto w regionie o tej samej nazwie, położone na południowy wschód od Anatolii, na północny zachód od Mezopotamii i niedaleko Syrii. Nawiasem mówiąc, nazwa „baklava” ma mongolskie korzenie według brytyjskiego słownika Oxford. Imperium Mogołów było państwem muzułmańskim, które trwało od 1526 do 1858 roku i zjednoczyło dzisiejsze terytoria Indii. Według Oksfordu etymologia słowa „baklava” wzmacnia przypuszczenie tureckiego pochodzenia ciasta.

W Osmanach pierwsze pisemne ślady istnienia baklava datuje się na 1473, tj. prowadzi do zdobywcy Stambułu Mehmeda II. Uważa się, że pierwszą baklawę przygotowali w kuchni pałacu Topkapi w Stambule. Uważa się, że ciasto jest spadkobiercą chlebów wielolistnych, które do tej pory wyrabiano na tych ziemiach.

Każdy kraj ma swoją historię i własne odmiany jej przygotowania.

Na przykład w Rumunii baklava weszła w XVIII w., w tym samym czasie jako nugat i turecki zachwyt przez fanariotów (arystokratów wyznających prawosławie). Nawet dzisiaj baklava jest przygotowywana na Nowy Rok.

Noworoczna baklawa jest również zarezerwowana na świąteczny stół w Bułgarii. Choć tort kandyzowany można spróbować w różnych formach niemal w każdej cukierni w naszym kraju, tradycja robienia go w domu nie umiera. A wraz z nim pozostaje niezastąpiona przyjemność domu przepełnionego aromatem tostów i zapachem cynamonu.

W Turcji, ze względu na tysiące drzew orzechowych, baklawa jest powszechnie wytwarzana z orzechów laskowych. W Tunezji deser często wypełnia się mieszanką orzechów – orzechów włoskich, orzechów laskowych, migdałów, orzechów nerkowca… W Algierii można spotkać baklawę z migdałem w środku. Pyszna baklawa dostępna jest również w Grecji. I tam, jak w większości miejsc, raz upieczony podlewa się mlekiem lub syropem cukrowym.

Dla wielu gatunków baklava istnieje również legenda, która mówi, że cukiernicy w pałacowej kuchni tureckiego sułtana musieli codziennie przygotowywać nowy rodzaj pysznego deseru, którym tak bardzo smakował ich mistrz. Dlatego wymyślili różne formy baklawy i przyozdobili je różnego rodzaju nadzieniami, aby zaspokoić żądania padishy.

Jeśli po tak pysznych historiach zobaczysz już baklawę, nie myśl o tym. Wystarczą dwie paczki delikatnego ciasta, ćwierć kilograma masła, kilka pokruszonych orzechów włoskich, cynamon, cukier, cytryna i woda. O resztę zapytaj babcie.