Dlaczego Jemy 3 Razy Dziennie?

2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35

Od najmłodszych lat wiemy, że są trzy główne posiłki - śniadanie, obiad i kolacja. Ale skąd się wzięła ta zasada i czy nadal obowiązuje?

Dziś łatwo wywnioskujemy, że nawyk jedzenia 3 razy dziennie jest nabytkiem epoki nowożytnej i wiąże się ze stałymi godzinami pracy. Ale dzień pracy nie jest już ściśle określony, dlatego jedzenie 3 razy dziennie traci na znaczeniu.

Należy jednak zachować prawidłowe odstępy czasowe między posiłkami, ponieważ prowadzi to nie tylko do odbioru energii z pożywienia, ale także do dobrego rozłożenia w nim składników odżywczych.

Nie jest konieczne ścisłe przestrzeganie zasady jedzenia rano, w południe i wieczorem, ale musimy dążyć do osiągnięcia równowagi między posiłkami a własnymi potrzebami żywieniowymi. W ten sposób osiągniemy zarówno dobre zdrowie, jak i optymalne wykonywanie naszych obowiązków w ciągu dnia pracy.

Oczywiście obowiązuje zasada, że śniadanie powinno być najbogatsze w składniki odżywcze, bo dobrze na dobry początek dnia zapewni organizmowi niezbędną energię. Wtedy jedzenie, które jesz, powinno być lżejsze.

Chociaż wydaje nam się, że nawyk jedzenia 3 razy dziennie ma swoje korzenie gdzieś w przeszłości, tak nie jest. Nasi przodkowie żyli w różnych warunkach i prowadzili radykalnie inny tryb życia. Dlatego ich dieta była inna niż nasza. Wiązało się to z wierzeniami religijnymi i pracami terenowymi.

Historia śniadania?

Średniowieczne zasady zabraniały jedzenia przed liturgią. Nawet starożytni Rzymianie nie postrzegali śniadania jako prawdziwego posiłku. Była dzieckiem XVII wieku, kiedy przy stole zebrała się klasa średnia. Pierwsze prawdziwe śniadanie to początek rewolucji przemysłowej. Potem coraz więcej ludzi zaczęło pracować w fabrykach, a to wymagało więcej energii.

Tak więc dzień zaczął się od obfitości jedzenia, które dostarczało energii do następnego posiłku. W przeciwieństwie do średniowiecza, kiedy tylko wyższa klasa mogła sobie pozwolić na obfite śniadanie, ten nowy nawyk został przyjęty przez wszystkich - od robotnika po dyrektora.

Dopiero w XX wieku śniadanie zyskało status głównego posiłku dnia, ponieważ punkt ciężkości przesunął się już z dostarczania energii na metabolizm. Dlatego lekarze deklarują, że jest to główny sposób na odchudzanie. Uważano, że odblokowuje wydatkowanie kalorii. Jednak późniejsze badania pokazują, że ta ostatnia bardziej zależy od indywidualnej aktywności fizycznej, a nie od odżywiania.

Obiad w środku dnia

W różnych okresach historycznych dieta ta ma inne znaczenie. W dawnych czasach ludzie organizowali swój dzień przy świetle dziennym. A ponieważ zaczynali pracę wcześnie rano, głodowali w środku dnia iw tym sensie było to coś w rodzaju śniadania, składającego się głównie z chleba i sera.

Obiad ponownie osiągnął szczyt podczas rewolucji przemysłowej, kiedy nawyki żywieniowe zsynchronizowano z dniem pracy. Ze względu na długie godziny pracy robotnicy musieli przerwać pracę i odzyskać wydatkowaną energię. W ten sposób pojawiły się pierwsze stragany z jedzeniem, które na początku XX wieku nabrały rodzaju i przeznaczenia, jakie znamy dzisiaj.

Skup się na obiedzie

Można powiedzieć, że obiad istniał od zarania dziejów. Było to podstawowe pożywienie starożytnych Rzymian, średniowiecznych arystokratów i bogatych kupców. Ale idea obiadu zmienia się wraz z długością dnia, to, co dziś, dwieście lat temu, nazwalibyśmy obiadem, to coś zupełnie innego. Wraz z rozwojem technologii jasna część dnia wydłużyła się, a czas obiadu przesunął się na coraz późniejszą godzinę – znowu zgodnie z dniem pracy. Kiedy głodujący robotnicy opuścili fabryki i wrócili do domu, obiad stał się obowiązkowy. W ten sposób mogli spędzić czas z rodziną i zaspokoić głód po długim dniu pracy.