Agrest

2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35

Agrest / Ribes uva-crispa /, znane również jako kłujące i niemieckie winogrona, to okrągły owoc, który jest jednym z najnowszych gatunków jagód. Agrest został po raz pierwszy wprowadzony jako roślina uprawna w Rosji, gdzie w XIII wieku uprawiano go na klasztornych dziedzińcach.

Występuje na wolności w większości Europy, w górach Kaukazu i Afryki Północnej, aw Bułgarii występuje w wilgotnych skalistych obszarach Riła, Rodopy, Belasitsa, Witosza, Stara Planina. Rośnie od 700 do 1500 metrów nad poziomem morza.

W Bułgarii odmiany agrestu zostały przeniesione z Europy Zachodniej, ale jego znaczenie gospodarcze w naszym kraju nie jest zbyt duże ze względu na wyjątkowo korzystne warunki uprawy winorośli.

Do tej pory powstało ponad 1500 odmian agrest. Są one pogrupowane według koloru owocu - czerwonego, żółtego, białego i zielonego. Według cech biologicznych agrest to krzew o wysokości 1,5-2 metrów, który ma jasnozielone włókniste gałązki. U podstawy krzewu wyrasta wiele pędów, które żyją 7-8 lat.

Skład agrestu

Agrest jest popularny ze względu na bogatą kompozycję witamin, cukrów i kwasów. Winogrona są bogate w witaminy z grypy B, witaminę A, C, PP, E.

Spośród pierwiastków śladowych najlepiej reprezentowane są jod, potas, żelazo, mangan, magnez, wapń, miedź, molibden, nikiel, sód, fosfor i fluor. Zawiera kwasy organiczne, błonnik pokarmowy, mono i disacharydy. Owoce zawierają około 45 kcal.

Uprawa agrestu

Żywotność krzewu wynosi 20-30 lat, ale po 10-15 latach plony i jakość owoców gwałtownie spadają. Najlepiej owocnikować do 4-5 roku życia. Wymaga to regularnego usuwania starych pędów i wymiany na nowe.

Agrest jest stosunkowo odporny na zimno, a zimą wytrzymuje do -28 stopni. Nie znosi silnych letnich upałów i susz. Nie jest bardzo wymagająca na glebach, ale najlepiej rośnie na glebach lekkich, dobrze zasobnych w składniki odżywcze. Nie należy jej uprawiać w miejscach otwartych i wietrznych, gdzie istnieje możliwość przymrozków.

Reprodukcja agrest z zielonymi i dojrzałymi sadzonkami jest trudna, dlatego zastosuj ukorzenienie gałęzi poziomych lub pionowych.

Najlepiej sadzić jesienią i tylko wyjątkowo wczesną wiosną. Odległości do sadzenia wynoszą 0,8-1 metra w rzędzie i około 2 metry między rzędami.

Jedna z najważniejszych czynności w uprawie agrest jest przycinanie. W szóstym lub siódmym roku przycinanie odbywa się w celu ukształtowania krzewu, pozostawiając 3-4 nowe pędy każdego roku. Ponadto coroczne przycinanie do owocowania usuwa suche, połamane i najstarsze pędy.

Obecność kolców na owocach znacznie utrudnia zbiór. Owoce dojrzewają od połowy czerwca do końca lipca. Dobrze znoszą transport i mogą być przechowywane do tygodnia.

Gotowanie z agrestem

Ciekawostką jest to, że owoce mogą być wykorzystywane do przetwórstwa na różnych etapach dojrzałości. Można je spożywać na świeżo, ale używa się ich głównie do wyrobu marmolady, wina, galaretek, soków, kompotów, dżemów. Są również używane do robienia różnych ciast.

Do przygotowania soku najlepiej nadają się odmiany o ciemnych kolorach, które są zbierane, zanim zaczną mięknąć. Przejrzałe owoce zawierają zbyt dużo pektyny, co utrudnia oddzielanie i przetwarzanie soku. Agrest bardzo dobrze komponuje się z sokami z czerwonej i czarnej porzeczki.

Korzyści z agrestu

Sok z agrest jest bardzo wartościowym produktem dietetycznym przy zaburzeniach metabolicznych. Znakomicie orzeźwiający i tonizujący, a ze względu na wysoką zawartość witamin polecany jest do odchudzania. Stosowany systematycznie agrest pomaga w walce z otyłością.

Służy do anemii i zwiększonej przepuszczalności naczyń krwionośnych. Przydatne składniki agrestu pomagają wzmocnić układ odpornościowy i chronić organizm przed substancjami radioaktywnymi. Serotonina w dojrzałych owocach ma właściwości przeciwobrzękowe.

Ogólnie agrest ma działanie moczopędne, odświeżające i przeciwzapalne. Regeneruje krew, wzmacnia naczynia krwionośne i działa tonizująco.

Uszkodzenia agrestu

Agrest nie powinien być spożywany u osób z wrzodami żołądka i dwunastnicy. Jest również przeciwwskazany w zapaleniu okrężnicy i jelit z towarzyszącą biegunką. W takich przypadkach można spożyć niewielką ilość soku owocowego.