Trzcina Cukrowa

2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35

Trzcina cukrowa /Saccharum/ to rodzaj wieloletnich roślin zielnych i wielołodygowych z rodziny zbóż, których najwybitniejszymi przedstawicielami są pszenica, kukurydza i ryż. Głównym produktem trzciny cukrowej jest sacharoza, która gromadzi się w międzywęźlach.

Trzcina cukrowa to największe zbiory na świecie. Szacuje się, że w 2010 roku w ponad 90 krajach uprawiano 23 miliony hektarów trzciny cukrowej z plonem 1,6 miliarda ton.

Brazylia jest największym producentem trzcina cukrowa, a następnie Indie, Chiny, Tajlandia, Pakistan i Meksyk.

Pędy trzcina cukrowa o wysokości 30-50 cm sadzi się w bruzdach. Po około czterech miesiącach zapuszczają korzenie i tworzą kilka łodyg. Z jednej łodygi może wyrosnąć od 5 do 20 łodyg, osiągając wysokość 5 metrów i grubość do 6 cm.

Jak każda roślina tropikalna, trzcina cukrowa wymaga temperatury nie wyższej niż 18 stopni i częstszych opadów. Gdy roślina dojrzeje, dolne liście wysychają i odpadają.

Dolna część łodygi pokryta cienką warstwą wosku staje się gładka i naga. Ta roślina wieloletnia daje doskonałe plony w ciągu pierwszych pięciu do ośmiu lat, ale potem zmniejsza się w niej zawartość cukru i trzeba ją przesadzać.

Cykl wegetatywny trzciny cukrowej trwa jeden rok. Zaledwie dziewięć miesięcy po zasianiu rośliny łodyga jest już bardzo dobrze dojrzała, a zawartość cukru jest maksymalna. Na Karaibach zbiory odbywają się od stycznia do lipca. Raz pokrojonej trzciny cukrowej nie należy przechowywać dłużej niż jeden dzień, ponieważ tropikalne upały i obecność mikroorganizmów znacznie obniżają zawartość cukru.

Historia trzciny cukrowej

Trzcina cukrowa jest jedną z najstarszych roślin uprawnych. Jej dom jest uważany za Nową Gwineę. Stąd transportowany jest na Filipiny, Indie, Chiny i Persję. Istnieją dowody na to, że w 600 rpne. w tych miejscach znaleziono metodę oczyszczania surowego, zagęszczonego soku z niepożądanych zanieczyszczeń. Już wtedy cukier zaczął być rafinowany i prasowany w stożkowe formy. Wraz z nadejściem islamu w VII wieku trzcina cukrowa zaczęła rozprzestrzeniać się na Bliski Wschód, Hiszpanię i Afrykę Północną.

W XII wieku krzyżowcy rozprzestrzenili go na całą północną i środkową Europę. W 1493 roku Krzysztof Kolumb przeniósł fabrykę na Antyle. W tym czasie cukier był już jednym z najbardziej poszukiwanych towarów. Dopiero kilka lat później sprzedano pierwszych niewolników na potrzeby bardzo szybko rozwijających się plantacji na Karaibach. Bardzo szybko cukier zmienia wartość samego złota.

Trzcina cukrowa rozmnażane przez cięcie łodyg. Z biegiem lat doprowadziło to do stopniowego osłabienia genotypu, chociaż w XIX wieku na całym świecie pojawiły się nowe plantacje. Na początku XX wieku zaczęto uprawiać nowe odmiany, które już odpowiadają naturalnym warunkom panującym na terenach plantacji. Obecnie opracowywane są klony, które są dostosowane do specyficznych warunków każdej wyspy. Nowe mieszańce mają znacznie lepsze plony, są bogatsze w sacharozę i bardziej odporne na choroby.

Skład trzciny cukrowej

Trzcina cukrowa jest niezwykle bogata w cukry, różę i olejek eteryczny. Liście bezlistne wykorzystywane są jako surowiec do produkcji cukru, w którym zawartość sacharozy waha się w bardzo szerokim zakresie – od 6 do 22%.

Zastosowanie trzciny cukrowej

W przeszłości trzcina cukrowa była uprawiana głównie jako surowiec do produkcji cukru, ale obecnie nie jest już głównym produktem do produkcji cukru. Rum to jeden z najbardziej znanych produktów z trzciny cukrowej. Delikatne części łodyg rośliny są cięte i mielone na melasę, która jest gotowana, a następnie pozostawiona do fermentacji. Po fermentacji mieszanina jest destylowana. Powstały rum może być biały, ciemny lub złoty.

Ciemna melasa pozyskiwana z przerobu trzciny cukrowej jest jednym z najbardziej kompletnych słodzików. Może całkowicie zastąpić cukier. Melasa rozcieńczona wodą jest pożywnym i użytecznym napojem do trawienia.

Trzcina cukrowa to produkt, z którego produkowane jest biopaliwo. Największym dostawcą biopaliw z trzciny cukrowej jest Brazylia. W kraju co siódmy samochód jeździ na etanolu.

Innym ciekawym zastosowaniem trzciny cukrowej jest produkcja papieru. Jest to prawdopodobnie drugie najczęstsze źródło nietradycyjnych włókien.

Z trzciny cukrowej wykonuje się meble, które są niezwykle lekkie. Mebel ten jest preferowany przez wiele osób, ponieważ ma charakterystyczną fakturę i kolor, który przywodzi na myśl wieczną wiosnę w każdym ogrodzie czy domu.

Trzcina cukrowa Wykorzystywana jest jako pasza dla zwierząt, stosowana w kosmetyce, perfumerii, aromaterapii oraz wchodzi w skład produktów homeopatycznych.