Cukier Kokosowy

2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35

Cukier kokosowy reprezentuje naturalny słodzik o barwie od złotej do brązowawej i krystalicznej lub lekko ziarnistej strukturze. Ponieważ składa się głównie z sacharozy, jej smak można porównać do karmelu.

Cukier kokosowy jest ekstrahowany z palm kokosowych / Coco nucifera /. Ten rodzaj rośliny należy do rodziny palm i występuje w Indonezji, Indiach, Filipinach, Wietnamie, Indiach, Sri Lance, Meksyku, Tanzanii i Malezji.

Palma kokosowa może dorastać do około trzydziestu metrów wysokości. Ma zielone, pierzaste liście, które osiągają długość od czterech do sześciu metrów. W miarę starzenia się liście wypadają, a łodyga rośliny pozostaje naga i gładka.

Palmy produkują od 10 do 150 owoców rocznie o wadze do 2,5 kilograma. Każdy kokos ma w środku biały twardy orzech, który jest spożywany, a także wodę kokosową, którą można również wykorzystać do celów spożywczych.

Co ciekawe jednak cukier kokosowy nie jest pozyskiwany z owoców palm kokosowych, ale z ich kwiatów. Od wieków jest używany jako tradycyjny słodzik przez ludy Azji Południowo-Wschodniej, gdzie rośnie duża liczba tych drzew.

Zawartość cukru kokosowego

Cukier kokosowy jest źródłem witamin i minerałów. Ponieważ ten rodzaj słodzika nie jest przetwarzany, zawiera te same szesnaście aminokwasów, które są obecne w płynie, z którego jest wytwarzany.

Okazuje się, że zawiera kwas asparaginowy, kwas glutaminowy, serynę, treoninę, a także niewielkie ilości różnych innych niezbędnych i nieistotnych aminokwasów.

Tymczasem cukier kokosowy zawiera również cenne minerały, takie jak magnez, potas, fosfor, azot, mangan, miedź, siarka, sód, chlor, bor, cynk, żelazo, białko, tłuszcze i węglowodany. Ten naturalny słodzik jest również źródłem witaminy B1, witaminy B2, witaminy B3, witaminy B6, witaminy B8 i witaminy B12.

Produkcja cukru kokosowego

Być produkować cukier kokosowy, wcześniej trzeba uzyskać sok z kwiatów palmy kokosowej. W tym celu kwiaty są cięte i wypływa z nich prawie przezroczysta płynna substancja. Sok jest następnie zbierany w specjalnych bambusowych pojemnikach.

Otrzymany w ten sposób materiał poddaje się nagrzewaniu, aby można go było uwolnić z zawartości wody. Po tym procesie uzyskuje się gęstą substancję, która z kolei poddawana jest chłodzeniu w celu uzyskania dostępnego na rynku cukru kokosowego.

Gotowanie z cukrem kokosowym

Cukier kokosowy może być używany do słodzenia kawy, herbat, naturalnych soków i koktajli, ale także do przygotowywania domowych ciast, takich jak ciasta - a w kremach i cieście daje szczególnie delikatną konsystencję, w przeciwieństwie do zwykłego cukru.

W przypadku ciast topi się zwykle po 5 minutach w płynie potrzebnym do kompozycji (mleko, masło, jogurt, płynna śmietana, sos owocowy, roztopione masło itp.). W przepisach nie są potrzebne żadne specjalne sztuczki: wystarczy zastąpić zwykłą ilość cukru potrzebną do tego przepisu ekwiwalentem ilość cukru kokosowego. Otrzymane wypieki będą miały bardziej porowaty wygląd dzięki granulacji cukru.

Chociaż jest to stosunkowo nowy produkt w naszym kraju, cukier kokosowy od dawna jest stosowany w kuchni zagranicznej. Ponieważ jest zbliżony do brązowego cukru, w wielu przepisach może zastąpić zarówno go, jak i cukier biały, miód i syrop klonowy.

W ostatnich latach stała się godnym substytutem agawy w wielu wegańskich przepisach, a także w słodkich pokusach preferowanych przez witarian. Zazwyczaj zastępuje cukier biały w proporcji 1:1.

Nadaje się do stosowania w przepisach na herbatniki, babeczki, ciasta, torty, baklawę, kremy, musy, cukierki, czekoladki, bułki, gofry, gofry, naleśniki, lody, dżemy i inne.

Może być również stosowany do słodzenia sałatek owocowych, mleczek owocowych i pieczonych owoców. Nadaje się szczególnie do przyprawiania nektarów, soków i gorących napojów, takich jak kawa i herbata.

Korzyści z cukru kokosowego

Uważa się, że ten naturalny produkt jest bardzo przydatny dla naszego organizmu i pod wieloma względami przewyższa inne słodziki (zwłaszcza aspartam, cyklamen i sacharynę).

Przy większej ilości zamienników cukru indeks glikemiczny wynosi ponad 69, a z cukrem rafinowanym może sięgać nawet 90. Natomiast z cukrem kokosowym to tylko 35, co oznacza, że po zażyciu produktu organizm uwalnia zbilansowaną energię bez energii, ma to drastyczny wpływ na poziom cukru we krwi. Dokładnie to bezcenne jakość cukru kokosowego sprawia, że jest wyjątkowo odpowiedni dla osób cierpiących na cukrzycę, a także dla tych z nas, którzy są podatni na tę chorobę.

Niewątpliwie najbardziej namacalną właściwością cukru kokosowego jest jego zdolność do ładowania organizmu energią. Zażywany rano z kawą szybko orzeźwia, a wieczorem – pomaga przezwyciężyć nagromadzone w ciągu dnia zmęczenie.

Na tym jednak pozytywne właściwości tego słodzika się nie kończą. Jak już wspomniano, jest źródłem witamin, minerałów, niezbędnych i egzogennych aminokwasów. Wszystkie są niezbędne do prawidłowego funkcjonowania mózgu i układu nerwowego.

Okazuje się, że przyjmowanie tego typu słodzików pomaga pozbyć się depresji i złagodzić stany lękowe. Wpływają również na metabolizm człowieka. Są również potrzebne do wzrostu i naprawy komórek, a także produkcji hormonów.

Cukier kokosowy od dawna jest stosowany w Azji, ale nie tylko jako słodzik w słodkich pokusach, ale także jako dodatek w niektórych lekach ziołowych. Prawdziwy i wysokiej jakości cukier kokosowy nie zawiera konserwantów ani innych dodatków i z tego powodu można go znaleźć w wyspecjalizowanych sklepach ekologicznych.

Według Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) ten rodzaj substytutu cukru jest jednym z najtrwalszych obecnie dostępnych słodzików.

Cukier kokosowy może mieć postać:

- pasta cukrowa;

- cukier puder;

- zwykłe granulki cukru;

- bloki cukru.

Tak więc cukier kokosowy ma różne kolory: od bardzo jasnożółtego do ciemnobrązowego.

Cukier kokosowy jest mniej przetworzony niż inne rodzaje cukru, mniej słodki, ale bardziej pożywny, pełen minerałów i witamin.

Cukier kokosowy również jest przetwarzany, ale nie przechodzi tylu etapów rafinacji, co zwykły cukier, taki jak cukier biały. A w tym przypadku mówimy o minimalnym etapie przetwarzania.

Co czyni go znacznie bardziej naturalnym słodzikiem, który zachowuje wiele składników odżywczych: żelazo, cynk, wapń, magnez, potas, witaminę C, witaminę B8, polifenole, składniki odżywcze, flawonoidy, przeciwutleniacze, niezbędne dla naszego organizmu. Jakie inne cukry i słodziki są tak pożywne i korzystne?

Inulina, która znajduje się w błonniku soku, z którego pozyskiwany jest cukier kokosowy, ma znacznie niższy indeks glikemiczny niż zwykły cukier handlowy (tj. 35 vs. 60).

Oznacza to, że cukier kokosowy nie podnosi poziomu cukru we krwi i jest jedynym naturalnym słodzikiem, który może to zrobić. Ponadto cukier kokosowy pomaga obniżyć zły cholesterol w organizmie.

Nawet zawartość fruktozy w cukrze kokosowym jest znacznie niższa niż w innych słodzikach: na przykład 45% w porównaniu do 90% fruktozy znajdującej się w syropie z agawy. Wszystko to ostatecznie zamienia się w znacznie mniej słodki smak niż inne rodzaje cukru i słodzików. Jednocześnie musimy wiedzieć, że aromat i smak różnią się w zależności od rodzaju palmy, z której pozyskiwany jest cukier kokosowy.

Szkoda z cukru kokosowego

Podobnie jak większość słodzików, cukier kokosowy może powodować pewne uszkodzenia ciała. Takie zjawiska można zaobserwować przy regularnym przyjmowaniu w nadmiernych ilościach. Wtedy istnieje ryzyko, że produkt spowoduje nadwagę, a nawet otyłość.

Choć nieco zdrowszy od cukru trzcinowego, ten „zwykły”, do którego jesteśmy przyzwyczajeni, cukier kokosowy należy stosować oszczędnie, w niewielkich ilościach i po uzgodnieniu z dietetykiem, zwłaszcza jeśli cierpimy na cukrzycę, choroby metaboliczne, przewodu pokarmowego, wątroby czy nerek. Lekarz może nam powiedzieć, w jakich ilościach i kombinacjach możemy spożywamy cukier kokosowy.

Ponadto nie wolno nam zapominać, że ten słodzik zawiera również fruktozę, rodzaj cukru, który w naszym organizmie szybko zamienia się w tłuszcz. Dlatego nie powinniśmy spożywać dużych ilości fruktozy innych niż te, które otrzymujemy ze świeżych owoców. Standardowo nie powinniśmy codziennie spożywać dużych ilości cukru kokosowego, a jedynie sporadycznie – np. gdy chcemy upiec ciasto.