Historia Czerwonego Aksamitu

Wideo: Historia Czerwonego Aksamitu

Wideo: Historia Czerwonego Aksamitu
Wideo: Historia czerwonego audi 2024, Wrzesień
Historia Czerwonego Aksamitu
Historia Czerwonego Aksamitu
Anonim

Za każdym ciastem, które stało się arcydziełem w sztuce cukierniczej, kryje się coś niezwykłego historiazwiązane z jego powstaniem. Przepraszam za historia tortu Red Velvet za mało wiadomo. Po prostu nie ma zapisanych danych. Ale jedno jest pewne i gwarantowane – jest niewątpliwie kompletne amerykańska kreacja.

Słynne ciasto Red Velvet nie zawsze było czerwone, a jego aksamitny wygląd i konsystencję przypisuje się jego zastosowaniu do wyrobu tzw. Holenderskie kakao. Spekuluje się, że oryginalny przepis pojawił się około 1800 lat temu, ale Irma Rombauer jako pierwsza opublikowała przepis na ciasto w 1930 roku w swojej książce The Joy of Cooking. W tamtym czasie znowu nie było powodu, aby kwestionowany tort nazywać czerwonym.

Czerwone Aksamitne Ciasto zmienia kolor na czerwony w czasie II wojny światowej, kiedy odczuwano niedobory żywności, takiej jak cukier, masło i kakao. Aby był trwalszy, a także znacznie tańszy pod względem produktów, jego krem zaczęto barwić za pomocą czerwonych buraków. Zmienił kolor na czerwony.

Najwięksi rywale ponad przepis na czerwone aksamitne ciasto Do dziś zachowała się amerykańska firma Adams Extract, która kontynuuje pozyskiwanie naturalnych barwników do celów kulinarnych oraz nowojorska restauracja Waldorf Astoria, która twierdzi, że zaserwowano w niej pierwsze takie ciasto.

Nowoczesne przepisy na przygotowanie ciasta Red Velvet od dawna wykluczono stosowanie naturalnych barwników, takich jak buraki. Stosuje się tylko sztuczne farby cukiernicze, a czasem nawet farbę jajeczną. Jest jednak znacznie tańszy niż inne.

Zalecamy używanie wyłącznie naturalnych barwników. Kolor czerwony możemy zrobić za pomocą wspomnianego buraka ćwikłowego, konfitury jeżynowej, owoców czarnego bzu, a nawet czerwonej kapusty lub czerwonej cebuli.

Jeśli nie zależy Ci tak bardzo, nadal istnieje możliwość skupienia się na naturalnych barwnikach, które znane są nam jako Carmine E120 (pochodzących od owadów zamieszkujących Amerykę Łacińską) oraz barwnikach pochodzących z czarnej marchwi. Jak widać, E nie zawsze są szkodliwe. Są też takie, które są produktem całkowicie naturalnym.

Zalecana: