Gastrofizyka: Nowa Nauka O żywieniu

Wideo: Gastrofizyka: Nowa Nauka O żywieniu

Wideo: Gastrofizyka: Nowa Nauka O żywieniu
Wideo: Dr Dariusz Włodarek: wykład "Dieta wegańska - czy może być dietą dla wszystkich?" 2024, Listopad
Gastrofizyka: Nowa Nauka O żywieniu
Gastrofizyka: Nowa Nauka O żywieniu
Anonim

Profesor Charles Spence jest autorem Gastrophysics: The New Science of Nutrition. Naukowiec jest psychologiem eksperymentalnym na Uniwersytecie Oksfordzkim. Jego praca skupia się nie na tym, co ludzie mówią, że myślą o jedzeniu, ale na tym, co robią i dlaczego to robią. Aby to zrozumieć, trzeba głęboko przeniknąć, przeniknąć umysł.

Zainteresowanie Spence'a sposobem, w jaki postrzegamy jedzenie, sięga jego dzieciństwa, dzięki dziadkowi, który był właścicielem sklepu spożywczego. Posypał ziarnami kawy za stoiskiem z jedzeniem, a gdy wszedł klient, deptał je, uwalniając odurzający aromat kawy. Sklep spożywczy wiedział intuicyjnie, a jego wnuk udowodnił naukowo, że wszyscy jesteśmy pod wpływem jedzenia i picia bez naszej wiedzy. Dzięki gastrofizyce Spence daje nam dużo do myślenia.

Często chodzi o oczekiwania - ważne jest, co myślimy o tym, co jemy. A kiedy widelec trafił do jego ust, umysł już zdecydował, czy mu się to podoba, czy nie. Smakowanie czegoś gorzkiego może sprawić, że poczujesz się bardziej wrogo nastawiony. A spróbowanie czegoś słodkiego prowadzi do bardziej romantycznych uczuć. Nawet myślenie o miłości może sprawić, że pomyślisz, że woda jest słodsza.

Oczekiwania co do smaku jedzenia mogą wpływać na naszą percepcję tak samo, jak jego kolor i zapach, więc wydaje się, że nasz smak jest nierzetelnym świadkiem. Spence mówi, że bez zapachu trudno powiedzieć, czy to, co próbujesz, to cebula, czy jabłko, czerwone wino czy zimna kawa.

Spence zadaje ciekawe pytania, takie jak: Czy możesz posmakować kształtu jedzenia. Okazuje się, że jedzenie podawane w zaokrąglonych kształtach jest odbierane jako słodsze niż podawane w kanciastych. Jeśli jedzenie jest podawane na białych talerzach, wydaje się słodsze i bardziej pachnące niż w przypadku czarnego.

Badanie przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych wykazało, że podatni pacjenci z chorobą Alzheimera zwiększyli spożycie pokarmu o 25%, a spożycie płynów o 84%, gdy przeniesiono je na talerze i kubki o wysokim kontraście kolorów. Nic dziwnego, że korzystają z tego sprzedawcy detaliczni i sprzedawcy.

jedzenie
jedzenie

Wyobraź sobie na przykład paczkę zupy z miską jedzenia. Jeśli na zdjęciu znajduje się łyżka po prawej stronie, masz o 15% większe prawdopodobieństwo, że ją kupisz, niż jeśli naczynie znajduje się po lewej stronie. A wyjaśnienie jest dość proste – większość ludzi pracuje prawą ręką i utożsamia się z prawą, nawet nie zdając sobie z tego sprawy.

W grze są również restauracje. Spence wskazuje na badania, które pokazują, że płacimy dwa razy więcej za jedzenie, jeśli wygląda atrakcyjniej. Kiedy gra muzykę klasyczną, wydajemy więcej. Jeśli muzyka jest szybka, szybko zjemy i wyjdziemy, ale jeśli jest wolna, jemy o 10 minut dłużej.

Naukowcy z Wielkiej Brytanii zmienili muzykę odtwarzaną w sektorze z winami w supermarkecie. Kiedy grała francuska muzyka, większość klientów kupowała francuskie wino, kiedy wydawali niemiecki, większość ludzi brała niemiecki.

Okazuje się, że nasze umysły robią sztuczki na naszych kubkach smakowych. Nie możemy uwierzyć w to, co widzimy, nie mówiąc już o tym, co smakujemy, a nasze wspomnienia są podejrzane. Spence każe nam również myśleć o tym, co może się stać z żywnością w niedalekiej przyszłości - zrobioną z drukarek 3D, wibrujących widelców, rzeczy science fiction.

Zalecana: