2025 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2025-01-23 10:28
Wszyscy lubimy jeść makaron, prawda? Ale zawsze zastanawiałam się, jak sądzę, skąd wziął się ten kulinarny cud i kto go wymyślił. Celem tego artykułu jest pokazanie właśnie tego.
Pasta pojawiła się tak dawno temu, że określenie dokładnego roku jest prawie niemożliwe. W ciągu 10 000 lat przetwarzania pszenicy nie ma mowy, aby przynajmniej jedna osoba nie wpadła na pomysł suszenia ciasta, które zostało uzyskane przez zmieszanie wody z mąką.
Historycy wskazują na trzy wątki w rozwoju makaronu: cywilizacje etruską, arabską i chińską. W egipskich grobowcach, które powstały w IV wieku p.n.e., znaleziono malowidła ścienne przedstawiające ludzi, którzy robią makaron, który służył im jako droga do świata zmarłych.
Płaskorzeźby grobowca Etrusków przedstawiają naczynia do robienia makaronu. Najprawdopodobniej po zdobyciu miast etruskich przez Rzymian opanowali nie tylko siedmiodniowy tydzień walki, ale także robienie makaronu. Starożytny Rzym był jednym z pierwszych miast na świecie liczącym ponad milion osób.
Jednym z głównych problemów władz miasta było wyżywienie i zaopatrzenie miasta w żywność. Trudności nie pojawiły się dokładnie z dostawą żywności, ale z tym, jak ją przechowywać na dłuższy czas. W tym czasie nawet ziarno nie trwało długo. Najczęstszą praktyką w przypadku pszenicy było albo rozdawanie jej ludziom, albo sprzedawanie jej po symbolicznej cenie.
Używano go do wyrobu chleba drożdżowego, ale był też mało trwały. A potem przyszedł pomysł, aby ugotować mąkę i zrobić z niej bułkę tartą, co trwało dłużej niż chleb. W późniejszym okresie bułka tarta znalazła zastosowanie w zupach i roślinach strączkowych. Jednocześnie bogaci obywatele pozwalali sobie na robienie pasty jajecznej, którą przygotowywano z mięsa, ryb lub warzyw.
W książce kucharskiej niejakiego Apiciusa wymieniono kilka przepisów na makaron: danie podobne do lasagne z rybą.
Chiny i Japonia również mają długą tradycję w wytwarzaniu makaronów. Ci ostatni do dziś proponują swoim gościom długie spaghetti, zwane toshi-koshi (z japońskiego oznacza przemijanie z roku na rok).
Pierwszym źródłem, które wspomina o gotowaniu makaronu, jest Talmud Jerozolimski, napisany w wojsku w V wieku. Słowo, którym nazywa się to danie, to itryah. W tekstach arabskich słowem tym określano suszone spaghetti sprzedawane przez handlarzy. Arabowie robili również świeży makaron, ale zarówno od czasu do czasu, jak i Arabowie spożywali go natychmiast po zrobieniu.
W średniowieczu makaron rozprzestrzenił się na wyspę Sycylię, która w tym czasie była kolonią arabską. Potrzeba suszenia makaronów, które spożywano na surowo w południowej części Półwyspu Apenińskiego, wynikała z rozwoju handlu i transportu morskiego. Suszony makaron wystarczał na długie podróże. Żeglarze z Amalfi, którzy często podróżowali na Sycylię, szybko nauczyli się suszyć makaron i wkrótce cała Zatoka Neapolitańska pokryła się suszonym spaghetti.
Od XVI wieku w całych Włoszech powstawały stowarzyszenia producentów makaronów o surowych zasadach. W Ligurii mistrzów nazywano Maestri fidelari, Lazanari - we Florencji, Vermicellari - w Neapolu, Artigani della Pasta - w Palermo.
Pierwszy przepis na lasagne został wspomniany w XV wieku. W tym samym stuleciu ukazała się książka księdza Bartolomeo, bibliotekarza watykańskiego, zatytułowana O prawdziwych przyjemnościach i dobrobycie, w której wymieniono główne rodzaje makaronów.
Do XVII wieku makaron był drogi i trudny do zdobycia, ponieważ specjalna odmiana pszenicy, z której go robiono, musiała być sprowadzana, a ręczna, czy raczej nóżkowa obróbka kosztowała dużo pieniędzy. Jak wspomniałem w jednym z artykułów o pizzy, ciasto ugniata się stopami, to samo dotyczy ciasta makaronowego.
Po pojawieniu się maszyn do produkcji wszelkiego rodzaju makaronów, zwiększyły się także plony specjalnej odmiany pszenicy, z której je wytwarzano. Również w tym momencie pojawił się czterozębny widelec, umożliwiający trwałe umieszczenie makaronu na stole każdego obywatela Włoch.
W tym czasie był kryzys gospodarczy, a makaron był dość tani, więc ludzie częściej go gotowali w swoich domach. W 1770 słowo makaron w języku angielskim oznaczało coś doskonałego i wyrafinowanego. Pierwsza maszyna do makaronu wyprodukowana w Ameryce została zbudowana przez Thomasa Jeffersona po powrocie z Europy.
Zalecana:
Krótka Historia Chleba Rytualnego
Chleb rytualny to chleb o różnym przeznaczeniu, który wypiekany jest z okazji świąt kalendarzowych i rodzinnych. Ozdoby na chlebie rytualnym mają znaczenie symboliczne. Na różnego rodzaju święta przewidziano specjalne ozdoby, które mają szczególne znaczenie – np.
Brandy - Krótka Historia I Sposób Produkcji
Ryzykując, że uznam się za alkoholika, bo pisałam już o wódce i piwie, teraz myślę o podzieleniu się z Wami historią brandy. Jestem pewien, że nie ma domu, w którym nie pije się domowej brandy. Uważamy, że brandy to najbardziej bułgarski napój, ale w rzeczywistości tak nie jest.
Ciekawe: Metoda Produkcji I Krótka Historia Oliwy
Jak wszyscy lub większość z nas wie, masło to produkt mleczny wytwarzany ze świeżej lub sfermentowanej bitej śmietany lub bezpośrednio z mleka. Masło najczęściej używa się do smarowania lub jako tłuszcz w kuchni - do pieczenia, przygotowania sosów czy smażenia.
Historia Włoskiego Jedzenia?
Włoskie jedzenie jest znane na całym świecie, a najpopularniejsze to pizza i makarony, które są znane na całym świecie. Włoskie przepisy wyróżniają się umiejętnym połączeniem ziół i przypraw, a ich kuchnia sięga czasów starożytnego Rzymu. Historycy uważają, że historia kuchni włoskiej rozpoczęła się w VIII wieku p.
Zapomnij O Spaghetti I Makaronach - Spróbuj Tego Włoskiego Makaronu
Kuchnia włoska jest jedną z najbardziej rozpowszechnionych na całym świecie. Włosi są znani ze swoich makaronów, niesamowitych pizzy i przepysznych deserów. Każdy z nas kocha spaghetti, ale są one niewielką częścią istniejących rodzajów makaronów i przysmaków, które można z nich przygotować.