Kalafior - Kapusta Z Edukacją

2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35

„Trening jest wszystkim. Brzoskwinia była kiedyś gorzkim migdałem. Kalafior to tylko kapusta z wyższym wykształceniem”. Jest to tak samo słynna myśl Marka Twaina, jak jest błędnie cytowana.

Większość ludzi wyrywa to z kontekstu, wymieniając tylko drugą część, która opisuje kalafior, i ma wrażenie, że Mark Twain ironicznie „gryzie” autorytet kapusty. Przeciwnie. Chwali zalety edukacji uniwersyteckiej poprzez swój związek z nią. Pisarz chciał wyrazić ideę, że wzrost i droga przebyta w ciężkiej i ciągłej nauce są nagradzane, jak z gorzkiego początkującego orzecha stopniowo wyrasta słodki i czarujący owoc brzoskwini i jak z skromnego, zatopionego w zielonych liściach kalafior Pojawiają się białe warzywa z różnymi gałązkami róż i ciekawym kształtem niespotykanym w innych kapustach.

Kalafior był kiedyś najdroższym, świątecznie przyrządzonym i „spektakularnym” warzywem podawanym na wiktoriańskim stole. Postrzegany był prawie tak, jak jest dzisiaj, ale jeszcze bardziej – był nieodłączną częścią codziennej kuchni bogaczy.

Kalafior pod łacińską nazwą Brassica cauliflora jest jednoroczną rośliną zielną z rodzaju Kapusta z rodziny krzyżowych i stanowi duże wyzwanie pod względem złożoności uprawy. W czasach wiktoriańskich prawidłowe sadzenie i uprawa wymagało wielu umiejętności rolniczych i pracy, a biel nie była jeszcze rozwinięta hybrydowo. Liście warzywa musiały być starannie przywiązane, aby otoczyć rosnące pod powierzchnią róże, tak aby były chronione przed utratą wilgoci i pozostały białe. Jego produkcja w ciągu roku wymagała nieco bardziej złożonego systemu uprawy, gdyż rozpoczęła się przed nadejściem jesieni i kontynuowała hodowlę w szklanych skrzynkach na sadzonki oraz w szklarniach zimą.

Opisany przez arabskich botaników i dobrze znany Rzymianom kalafior pochodzi z Cypru, gdzie pierwotnie był sadzony i uprawiany. Uprawiano ją i sprowadzano do Francji z Włoch w połowie XVI wieku. Kapusta jest często porównywana, podobnie jak orzech włoski, do mózgu w kształcie róży. Trudno sobie wyobrazić, by był niegdyś obiektem powszechnej kulinarnej adoracji na dworze Ludwika XIV, serwowany w bogatych w składniki potrawach przez znakomitych mistrzów sztuki kulinarnej.

W Bretanii kalafior był dobrym źródłem utrzymania dla mieszkańców. Menon, pisarz o jedzeniu i życiu w XVIII wieku, twierdzi, że warzywa są doskonałym źródłem przybrania wołowym z ciężkim sosem, a także pasują do szynki i śmietany. Służył do przygotowania specjalnego gulaszu z grzybami i gęsią wątróbką. Takie dekadenckie kuszące i mięsne dania z kalafior prawdopodobnie można je znaleźć na talerzu każdego nowoczesnego smakosza.

kalafior w Stanach Zjednoczonych po raz pierwszy została wyhodowana w Margaritville w 1891 roku, kiedy William F. Van Benshotin zasiał garść nasion na swojej farmie, która wznosi się na szczycie góry i wychodzi na podnóża wioski. Produkcja warzyw kwitnie w regionie, a kiedy pierwsze zbiory przedsiębiorczego miłośnika kalafiorów były gotowe do sprzedaży na rynku nowojorskim, jego sąsiedzi poszli w ich ślady i zasadzili kilka działek warzyw. Podczas gdy niektóre gospodarstwa w okolicy nadal produkują kalafior aw latach 90. boom w przemyśle Catskill Mountain nabrał rozpędu od początku XX wieku do lat 40. XX wieku.

Jej uprawa nie tylko wspiera wsparcie finansowe rodzin w okolicy, ale także zapewnia pracę osobom postronnym, najemnym, kolejarzom, kierowcom ciężarówek, producentom skrzynek, a nawet agentom w domach komisowych. Kapusta jest tak ważna dla lokalnej gospodarki, że Ketskill News (która była i nadal jest jednym z najważniejszych źródeł informacji dla mieszkańców gór) podaje złą pogodę, epidemie szkodników i chorób podczas zbiorów, prognozy plonów i ceny kalafiorów jako news na swojej pierwszej stronie. Zwiększona konkurencja w działalności agrobiznesu – głównie na Long Island i Kalifornii – doprowadziła do spadku produkcji warzyw od 1950 roku. Jednak przez długi czas mieszkańcy Margaritville nie zapomnieli o kalafiorze jako symbolu tego obszaru i pamiętali o jego prawie przemysłowym znaczeniu.

Specjalnie wykształcone warzywa Marka Twaina mają również imponującą wartość odżywczą. Ma bardzo niską zawartość tłuszczów nasyconych i cholesterolu. Jest dobrym źródłem białka, tiaminy, ryboflawiny, niacyny, magnezu i fosforu. Dzięki kalafiorowi możemy uzyskać dużo błonnika pokarmowego, który wspomaga dobre trawienie i szybką perystaltykę jelit. Witamina C, witamina K, witamina B6, kwas foliowy, kwas pantotenowy, potas i mangan również składają się na profil odżywczy warzyw. Większość zawartych w nim kalorii pochodzi z naturalnych cukrów, które nadają mu specyficzny przyjemny smak. W 100 gramowym stosie surowych posiekanych róż z kalafior zawiera następującą ilość składników odżywczych: 30 mg. sód; 3 g błonnika pokarmowego; 2 gramy cukru i tylko 25 kalorii. 100 g warzyw pokrywa nasze dzienne zapotrzebowanie na witaminę C w 77%, żelazo w 2%, wapń w 2%.

„Ser kalafiorowy” to nazwa, pod którą czasami nazywany jest daniem z kalafiora i sera. Jest tradycyjnie brytyjski i znany na całym świecie. Można go spożywać jako danie główne na lunch lub kolację lub jako dodatek, często w towarzystwie pieczeni, takich jak wołowina lub wieprzowina.

Niezbędne produkty: 1 średnia kalafior (ok. 450 g), 60 g masła, 60 g mąki, 1 łyżeczka. musztarda w proszku (opcjonalnie), szczypta soli, 460 ml. świeże mleko, 100 g sera cheddar - startego, a także dodatkowo do posypania potrawy świeżo zmielonym czarnym pieprzem.

Sposób przygotowania: Rozgrzej piekarnik do 200 stopni. Usuń zielone liście z kalafiora i zrób głęboki przekrój na dole łodygi, a następnie włóż całe warzywa do rondla z wrzącą wodą na 10 minut. Zdjąć z ognia i pozostawić do ostygnięcia. Kalafior nie powinien być całkowicie ugotowany, a jedynie lekko zmiękczony.

Wymieszaj masło i mąkę w dużym rondlu i mieszaj na małym ogniu, aż masło się rozpuści, a mąka się z nim ujednorodni. Dodaj sól i musztardę i mieszaj dalej przez około dwie minuty. Zwiększ ogień trochę do średnich stopni i od razu dodaj mleko. Mieszaj energicznie, aż powstanie gładki sos. Kontynuuj homogenizację sosu do zagęszczenia i wypolerowania (około 5 minut). Jeśli okaże się bardzo gęsty, dodaj trochę więcej mleka. Sos powinien być gęsty, ale dobrze rozsmarowany. Dodaj starty ser i mieszaj, aż się rozpuści. Zdejmij sos z ognia.

Ostrożnie oddziel róże kalafiora, upewniając się, że nie odłamują się od pnia. To musi być zachowane. Umieść kwiaty na wysmarowanej patelni - wystarczająco dużej, aby pomieścić całą mieszankę. Na wierzch polać sosem serowym i przykryć wszystkie małe różyczki kalafiora. Posyp tartym serem i zmiel trochę czarnego pieprzu. Znane i ulubione danie każdego Brytyjczyka piecze się w gorącym piekarniku, aż sos zacznie bulgotać, a na wierzchu pojawi się złotobrązowa skórka, około 30 minut.