Ekscentryczne Nawyki żywieniowe Niektórych Wpływowych Postaci

2024 Autor: Jasmine Walkman | [email protected]. Ostatnio zmodyfikowany: 2023-12-16 08:35

Ludzkość zawsze miała bliski związek z jedzeniem. Nic więc dziwnego, że niektóre z najbardziej niezwykłych wpływowe postacie w historii często mieli dziwne wyobrażenia o tym, jak i co jeść.

Zuckerberg je tylko to, co zabija kill

Założyciel Facebooka, Mark Zuckerberg, znany jest z stawiania czoła długotrwałym wyzwaniom związanym z uprawą, takich jak codzienne noszenie krawata w 2009 roku i uczenie się języka chińskiego codziennie w 2010 roku. Jednak szokiem było ogłoszenie w 2011 roku Jedyne mięso, które jem, pochodzi z zwierzęta, które zabiłem. Po ogłoszeniu swojej decyzji na swojej osobistej stronie napisał: Właśnie zabiłem świnię i kozę, co wywołało różne reakcje jego zwolenników.

Według e-maila wysłanego przez Zuckerberga do magazynu Fortune: Zacząłem o tym myśleć w zeszłym roku, kiedy jadłem pieczoną wieprzowinę w domu. Jedna grupa ludzi powiedziała mi, że chociaż lubią wieprzowinę, to naprawdę nie chcą myśleć o tym, że świnia żyje. Wydawało mi się to nieodpowiedzialne. Nie mam problemu z czymś, co ludzie wybierają do jedzenia, ale myślę, że powinni wziąć odpowiedzialność i być wdzięczni za to, co jedzą, zamiast próbować ignorować, skąd to pochodzi.

Zupa Beethovena

Ludwig van Beethoven znany jest z wielu rzeczy, ale niewielu wie, jak poważnie traktował swoją zupę. Według znanego kompozytora czystą zupę może przygotować tylko gospodyni lub kucharz o czystym sercu. Beethoven nie tolerował sprzeciwu, zwłaszcza ze strony swojego wieloletniego sekretarza Antona Schindlera. Jeśli Beethoven uważał, że zupa była zła, a Schindler się z tym nie zgodził, Beethoven wysłał mu obraźliwą notatkę: Nie doceniam twojej oceny zupy, przynajmniej jest zła.

Jednym z ulubionych dań Beethovena był bochenek chleba, który jadł w każdy czwartek z 10 dużymi jajkami do zupy. Obejrzał jajka, trzymając je w świetle. Biada gospodyni, gdyby nie były zupełnie świeże. Zawsze była gotowa do ucieczki, ponieważ zwyczajem Beethovena było karanie jej jajkami.

Dziwny lunch Geralda Forda

Jest to często przytaczany ciekawy fakt, że codzienny lunch prezydenta Richarda Nixona to twarożek pokryty keczupem. Po tym, jak został wybrany na prezydenta, artykuł w Waszyngtonie kpił, że eleganckie obiady w Białym Domu zostały zastąpione twarogiem i keczupem.

Mniej znany jest fakt, że prezydent Gerald Ford również lubi dziwny lunch, który je codziennie podczas czytania lub pracy. Urzędnik Sił Powietrznych ujawnia w książce Inside the White House: Prezydent Ford je sos A1 i keczup z twarogiem. Zawsze mieliśmy przybranie warzywne z dymką, selera, rzodkiewki. Zawsze podajemy z nimi ketchup i sos A1.

Dieta Nicholasa Cage’a

Nicholas Cage jest znany ze swojej kariery. Jasne, jest wystarczająco dużo dziwnych rzeczy do powiedzenia o nim, ale jego dieta może je pokonać. Zjada tylko zwierzęta, które uważa za kojarzące się w „godny sposób”.

Wyjaśniając powód swojego wyboru, Cage mówi: W rzeczywistości wybieram sposób jedzenia zgodnie ze sposobem, w jaki zwierzęta łączą się w pary. Wolę ryby i ptaki. Ale świnie nie tak bardzo. Więc nie jem wieprzowiny. Jem ryby i ptaki.

I choć wieprzowina nie jest godna jego smaku, aktor zjadł sporo dziwnych rzeczy w imię sztuki. W 1988 roku film Pocałunek wampira zmusił Cage'a do zjedzenia żywego karalucha, co okazało się obrzydliwym zadaniem: nie każde włókno w moim ciele chciało to zrobić, powiedział Cage Telegraph. – Ale i tak to zrobiłem.

Chwasty Henry'ego Forda

Henry Ford był wybredny w kwestii jedzenia – zwykle miał w kieszeni orzechy lub rodzynki. W młodości nie był szczególnie zainteresowany jedzeniem. Zmieniło się to, gdy zaczął postrzegać swoje ciało jako maszynę, a żołądek jako kocioł, którego potrzebował, aby zapewnić odpowiednie paliwo.

Karmienie jest bardziej praktyczne niż zmysłowe, a Ford eksperymentuje z dzikimi chwastami jako źródłem pożywienia. Jego eksperymenty z jedzeniem spowodował wiele cierpienia swoim partnerom biznesowym. Chociaż Ford otrzymywał pensję w wysokości prawie 1 miliona dolarów rocznie, wolał dietę złożoną z „przydrożnej zieleni”, która była zasadniczo jadalnym chwastem. Według biografa Sidneya Olsona: zjadł coś w rodzaju duszonego łopianu, a następnie kanapkę z chlebem sojowym pełną korzeni mlecznych.

Chwasty zebrane przez Forda były często lekko gotowane lub duszone, a następnie używane do sałatek lub kanapek. Jednak dieta wydaje się opłacać, ponieważ Henry Ford rzadko chorował i dożył 83 lat.

Gejowski kurczak Evo Morales

Prezydent Boliwii Evo Morales wywołał kontrowersje w 2001 roku, kiedy powiedział, że jedzenie kurczaka z hormonami jest główną przyczyną homoseksualizmu. Na Światowym Szczycie ds. Zmian Klimatu i Praw Matki Ziemi w Cochabambie swoimi poglądami zaimponował postępowej opinii publicznej. „Jeśli to kurczak, to jest wypełniony żeńskimi hormonami, mówi. „A kiedy mężczyźni jedzą tego kurczaka, odchodzą od bycia mężczyznami”.

Łączy również konsumpcję ptaków z łysieniem typu męskiego. W ciągu kilku godzin wpływ jego komentarzy rozprzestrzenił się w międzynarodowych mediach.

Rząd Moralesa zareagował szybko. W publicznym oświadczeniu Ministerstwo Spraw Zagranicznych wyjaśniło, że Morales mówił o seksualności. Mówi, że jedzenie kurczaka, który zawiera hormony, zmienia nasze ciała. Pogląd ten został potwierdzony przez naukowców, a nawet Unia Europejska zakazała stosowania niektórych hormonów w żywności.

Wielu działaczy na rzecz praw homoseksualnych nie było przekonanych. Argentyński prezydent homoseksualny Cesar Chigliti mówi: Absurdem jest myśleć, że jedzenie kurczaka zawierającego hormony może zmienić orientację seksualną człowieka. Idąc za tymi rozważaniami, jeśli umieścimy męskie hormony w kurczaku i zostanie on zjedzony przez homoseksualistę, czy stanie się on heteroseksualny?

Morales również od dawna niechętnie odnosi się do niezdrowej amerykańskiej żywności, skarżąc się w 2013 r. ONZ, że fast food na Zachodzie jest wielką szkodą dla ludzkości. Oskarża firmy fast food o wywoływanie raka i próbuje ożywić komosę ryżową jako alternatywę i zdrową żywność.

Jedzenie fetysze Howarda Hughesa

Potentat filmowy, przemysłowiec i biznesmen Howard Hughes cierpiał na zaburzenia obsesyjno-kompulsywne, które dotknęły jego nawyki żywieniowe. Ograniczał się do dziwacznych przygotowań do jedzenia, takich jak kazanie swoim służącym owijać uchwyty sztućców papierem. Następnie zostały zapieczętowane celofanem i owinięte w drugą kartkę papieru. Dotykał tylko zakrytych uchwytów, bo bał się zarazków.

Jego słudzy również musieli w pewien sposób otwierać pudełka z jedzeniem. Najpierw sługa będzie trzymał pudło pod ciepłą bieżącą wodą. Następnie używa pędzla i specjalnych mydeł, aby usunąć etykietę. Pudełko jest następnie moczone w celu usunięcia kurzu i zarazków. Następnie dno jest czyszczone w ten sam sposób. Wszystkie wgniecenia w pudełku należy również wyczyścić mydłem i wypłukać. Służącemu nie pozwolono upuścić puszki podczas procesu.

Hughes cierpiał na zaparcia, ponieważ nie chciał jeść warzyw liściastych. Lubił uporządkowane menu, które zmieniał co kilka miesięcy. Na przykład, jeśli jesz groszek, powinien być tej samej wielkości. Gdyby któryś z groszków był za duży, Hughes odsyłał go z powrotem do kuchni w celu wymiany. Prawie zawsze jadał sam. Według jego szefa kuchni, Hughes nawet nie jadł z żoną w Święto Dziękczynienia czy Boże Narodzenie.

Kiedy jednak został więźniem, w późniejszych latach jadł prawie wyłącznie batoniki i mleko. Howard Hughes izoluje się w studio niedaleko swojego domu, otoczony pustymi butelkami i pojemnikami, z których korzysta, by załatwiać się, gdy wzywa natura. Ten samotny styl życia wpływa na jego zdrowie. Kiedy w końcu umarł, ludzie porównywali stan jego ciała do stanu japońskiego więźnia.

Wegetarianizm Hitlera

Wielu miłośników mięsa lubi mówić swoim wegetariańskim przyjaciołom, że Adolf Hitler jest wegetarianinem, a wegetarianie często się z tym nie zgadzają. Prawda jest bardziej zniuansowana. Do początku lat 30. Hitler wykazywał upodobanie do niektórych produktów mięsnych, zwłaszcza pierogów i kiełbas. Mówi się, że przyłączył się do teorii Wagnera, że pragnienie mięsa i krwi nigdy nie może zostać ugaszone i napełnia swoje ofiary dzikim szaleństwem, a nie odwagą.

Jednak nie sprzeciwiał się całkowicie spożywaniu mięsa, dopóki jego siostrzenica i ewentualna kochanka Geli Raubal nie popełniła samobójstwa w 1931 roku. Wtedy odmówił zjedzenia szynki na śniadanie - To jak zjedzenie trupa! on mówi.

Hitler również odwrócił się od mięsa, ponieważ uważał, że powoduje chroniczne zaparcia i gazy. Jadł warzywa na surowo lub w owsiance. Niektóre z jego ulubionych potraw to płatki owsiane z olejem lnianym, kalafior, twarożek, gotowane jabłka, karczochy i szparagi w białym sosie.

Jednak dieta bogata w błonnik miała na niego dokładnie odwrotny wpływ. Po tym, jak Hitler zjadł szczególnie duży talerz warzyw, jego lekarz, Theo Morel, napisał kiedyś w swoim pamiętniku, że Hitler cierpiał na zaparcia i kolosalne gazy na skalę, którą rzadko widziałem wcześniej.

Oczywiście wynika to nie tylko z jego wegetariańskiej diety, ale także z absurdalnego schematu leków i zabiegów stosowanych przez jego lekarza, w tym lewatywy z rumianku i dużej dawki suplementów. Niektóre z tych suplementów to witaminy, testosteron, ekstrakty z wątroby, środki przeczyszczające, uspokajające, glukoza, opiaty i trujące tabletki ze strychniną.

Uzależnienie od mleka Mussoliniego

Benito Mussolini również miał problemy z trawieniem dziwne nawyki żywieniowe, jak na przykład odmowa jedzenia na bankietach. Uważał, że jedzenie jest czynnością, na którą należy poświęcić całą uwagę i że jedzenie w obecności innych ludzi czyni je zdolnym do złego jedzenia.

W 1925 r. zwymiotował krwią w swoim domu w Rzymie i został zmuszony do odkładania publicznych wystąpień na kilka tygodni. Krążyły plotki, że Mussoliniego trzeba będzie zastąpić na stanowisku przywódcy Narodowej Partii Faszystowskiej. Lekarze zdiagnozowali u niego wrzód żołądka i zalecili drastyczną zmianę diety po tym, jak odmówił operacji. Jego nowa dieta składała się głównie z owoców i do 3 litrów mleka dziennie. To oczywiście mu nie pomogło, bo w 1929 dostał kolejnego wrzodu.

Po tym, jak alianci najechali Włochy i naziści wycofali się do niemieckiego państwa satelickiego zwanego Republiką Salo, Mussolini szukał pomocy u lekarza o nazwisku dr Zacharias. Zszokowany pojawieniem się pacjentki lekarz mówi: Znalazłem się przed zrujnowanym mężczyzną, który podobno ma jeden próg w grobie. Mussolini cierpiał na wrzody, anemię, zaparcia, bezsenność i niskie ciśnienie krwi. Jego skóra była sucha i nieelastyczna, a brzuch wokół wątroby spuchnięty.

Zachariasz obwiniał za to spożycie tak dużej ilości mleka i ograniczył je do 0,25 litra dziennie przez tydzień. Lekarz zaczyna leczyć Mussoliniego małymi dawkami witamin i hormonów, które mają natychmiastowy pozytywny efekt. Kiedy jego wątroba wróciła do normy, Mussolini powiedział: Muszę ci powiedzieć, że czuję się wyzwolony. Nie czuję już bólu w brzuchu i nie boję się nocy.

Lekarz nalega, aby Mussolini jadł lekkie warzywa, takie jak marchew i ziemniaki, oraz pił herbatę bez mleka. Chociaż Mussolini woli wegetarianizm, lekarz nalega, aby jego pacjent jadł niewielkie ilości gotowanego kurczaka i ryby. Wraz z wstrzykiwaniem witamin B i C nowa dieta zwiększyła liczbę czerwonych krwinek i poprawiła jego zdrowie. Chociaż Mussolini odmówił jedzenia, gdy Włosi głodowali, Zachariasz chwalił się później, że przywrócił mu zdrowie.

Gastronomia Kim Dzong Ili

Dzięki zeznaniom byłego osobistego szefa kuchni Kim Dzong Ila, Kenji Fujimoto, wiemy o tym bardzo dużo nawyki żywieniowe byłego tyrana Korei Północnej. Podczas gdy większość kraju głoduje, Kim pozwala sobie na drogie i złożone potrawy i napoje. Znajduje się tu winiarnia z ponad 10 000 butelek i biblioteka z tysiącami książek kucharskich.

Kim jest zaangażowany w zdobywanie najlepszego jedzenia i często wysyła Fujimoto w zagraniczne podróże po przysmaki: Iran i Uzbekistan po kawior, Francja po koniak, Dania po wieprzowinę, zachodnie Chiny po winogrona, Tajlandię po papaję i mango, a Pekin po McDonald's. Byli dyplomaci północnokoreańscy wysyłali również egzotyczne przysmaki, takie jak udka wielbłąda, z krajów, w których przebywali.

Kim stworzył instytut czołowych lekarzy i naukowców, aby stworzyć dietę, która zwiększy jego długowieczność. Stało się to powodem do niepokoju, ponieważ 158-centymetrowe dyktatorskie nawyki żywieniowe sprawiły, że ważył prawie 90 kilogramów. Lekarze zaczęli ręcznie sprawdzać każde ziarno ryżu, aby upewnić się, że jest idealnie ukształtowane, bez pęknięć i odprysków. Kim nalega, aby ryż był przygotowywany na drewnie z drzew wyciętych z Mount Pektu, legendarnej góry na granicy z Chinami.

Fujimoto ujawnia również miłość dyktatora do sushi. Kiedy Fujimoto próbuje opuścić Koreę Północną (po zakazie wyjazdu za granicę), robi to sprytną sztuczką. Danie „Dear Leader” pokazuje w nowym odcinku programu kulinarnego Iron Chef, w którym tajnym składnikiem jest jeżowiec lub uni.

Wspomina, że najlepszym miejscem na zdobycie tego składnika jest wyspa Rishiri u wybrzeży Hokkaido. Kim wysyła tam swojego kucharza, któremu udaje się uciec przed przewodnikami na targu rybnym w Tokio i znika w tłumie. Fujimoto nie wrócił do Korei Północnej aż do śmierci Kim Dzong Ila.